Déclinaison / Conjugueur latin
exauctōro - Diathèse active
(exauctōro, exauctōras, exauctoravi, exauctōrāre, exauctoratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exauctōro |
| II sing. | exauctōras |
| III sing. | exauctōrat |
| I plur. | exauctōrāmus |
| II plur. | exauctōrātis |
| III plur. | exauctōrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exauctōrābam |
| II sing. | exauctōrābas |
| III sing. | exauctōrābat |
| I plur. | exauctōrabāmus |
| II plur. | exauctōrabātis |
| III plur. | exauctōrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exauctōrābo |
| II sing. | exauctōrābis |
| III sing. | exauctōrābit |
| I plur. | exauctōrabĭmus |
| II plur. | exauctōrabĭtis |
| III plur. | exauctōrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exauctoravi |
| II sing. | exauctoravisti |
| III sing. | exauctoravit |
| I plur. | exauctoravĭmus |
| II plur. | exauctoravistis |
| III plur. | exauctoravērunt, exauctoravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exauctoravĕram |
| II sing. | exauctoravĕras |
| III sing. | exauctoravĕrat |
| I plur. | exauctoraverāmus |
| II plur. | exauctoraverātis |
| III plur. | exauctoravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exauctoravĕro |
| II sing. | exauctoravĕris |
| III sing. | exauctoravĕrit |
| I plur. | exauctoraverĭmus |
| II plur. | exauctoraverĭtis |
| III plur. | exauctoravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exauctōrem |
| II sing. | exauctōres |
| III sing. | exauctōret |
| I plur. | exauctōrēmus |
| II plur. | exauctōrētis |
| III plur. | exauctōrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exauctōrārem |
| II sing. | exauctōrāres |
| III sing. | exauctōrāret |
| I plur. | exauctōrarēmus |
| II plur. | exauctōrarētis |
| III plur. | exauctōrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exauctoravĕrim |
| II sing. | exauctoravĕris |
| III sing. | exauctoravĕrit |
| I plur. | exauctoraverĭmus |
| II plur. | exauctoraverĭtis |
| III plur. | exauctoravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exauctoravissem |
| II sing. | exauctoravisses |
| III sing. | exauctoravisset |
| I plur. | exauctoravissēmus |
| II plur. | exauctoravissētis |
| III plur. | exauctoravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exauctōra |
| II plur. | exauctōrāte |
| FUTUR |
| II sing. | exauctōrāto |
| III sing. | exauctōrāto |
| II plur. | exauctōratōte |
| III plur. | exauctōranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exauctōrans, antis |
| FUTUR |
| exauctoratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exauctōrāre |
| PARFAIT |
| exauctoravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exauctoratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exauctoratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exauctōrandi |
| Datif: | exauctōrando |
| Accusatif: | ad exauctōrandum |
| Ablatif: | exauctōrando |
| SUPIN |
| exauctoratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXAUCTORO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|