Déclinaison / Conjugueur latin
excaecor - Diathèse passive
(excaeco, excaecas, excaecavi, excaecāre, excaecatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | excaecor |
| II sing. | excaecāris, excaecāre |
| III sing. | excaecātur |
| I plur. | excaecāmur |
| II plur. | excaecamĭni |
| III plur. | excaecantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | excaecābar |
| II sing. | excaecabāris, excaecabāre |
| III sing. | excaecabātur |
| I plur. | excaecabāmur |
| II plur. | excaecabamĭni |
| III plur. | excaecabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | excaecābor |
| II sing. | excaecabĕris, excaecabĕre |
| III sing. | excaecabĭtur |
| I plur. | excaecabĭmur |
| II plur. | excaecabimĭni |
| III plur. | excaecabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | excaecatus, a, um sum |
| II sing. | excaecatus, a, um es |
| III sing. | excaecatus, a, um est |
| I plur. | excaecati, ae, a sumus |
| II plur. | excaecati, ae, a estis |
| III plur. | excaecati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | excaecatus, a, um eram |
| II sing. | excaecatus, a, um eras |
| III sing. | excaecatus, a, um erat |
| I plur. | excaecati, ae, a eramus |
| II plur. | excaecati, ae, a eratis |
| III plur. | excaecati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | excaecatus, a, um ero |
| II sing. | excaecatus, a, um eris |
| III sing. | excaecatus, a, um erit |
| I plur. | excaecati, ae, a erimus |
| II plur. | excaecati, ae, a eritis |
| III plur. | excaecati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | excaecer |
| II sing. | excaecēris, excaecēre |
| III sing. | excaecētur |
| I plur. | excaecēmur |
| II plur. | excaecemĭni |
| III plur. | excaecentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | excaecārer |
| II sing. | excaecarēris, excaecarēre |
| III sing. | excaecarētur |
| I plur. | excaecarēmur |
| II plur. | excaecaremĭni |
| III plur. | excaecarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | excaecatus, a, um sim |
| II sing. | excaecatus, a, um sis |
| III sing. | excaecatus, a, um sit |
| I plur. | excaecati, ae, a simus |
| II plur. | excaecati, ae, a sitis |
| III plur. | excaecati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | excaecatus, a, um essem |
| II sing. | excaecatus, a, um esses |
| III sing. | excaecatus, a, um esset |
| I plur. | excaecati, ae, a essemus |
| II plur. | excaecati, ae, a essetis |
| III plur. | excaecati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | excaecāre |
| II plur. | excaecamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | excaecātor |
| III sing. | excaecātor |
| II plur. | |
| III plur. | excaecantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| excaecatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| excaecāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | excaecatus, a, um esse |
| Plurale: | excaecati, ae, a esse |
| FUTUR |
| excaecatum esse |
| GERUNDIVO |
| excaecandus, a, um | |