Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | excusatorius |
| Gen. | excusatorii |
| Dat. | excusatorio |
| Acc. | excusatorium |
| Abl. | excusatorio |
| Voc. | excusatorie |
| PLURIEL |
| Nom. | excusatorii |
| Gen. | excusatoriōrum |
| Dat. | excusatoriis |
| Acc. | excusatorios |
| Abl. | excusatoriis |
| Voc. | excusatorii |
| SINGULIER |
| Nom. | excusatoriă |
| Gen. | excusatoriae |
| Dat. | excusatoriae |
| Acc. | excusatoriam |
| Abl. | excusatoriā |
| Voc. | excusatoriă |
| PLURIEL |
| Nom. | excusatoriae |
| Gen. | excusatoriārum |
| Dat. | excusatoriis |
| Acc. | excusatorias |
| Abl. | excusatoriis |
| Voc. | excusatoriae |
| SINGULIER |
| Nom. | excusatorium |
| Gen. | excusatorii |
| Dat. | excusatorio |
| Acc. | excusatorium |
| Abl. | excusatorio |
| Voc. | excusatorium |
| PLURIEL |
| Nom. | excusatoria |
| Gen. | excusatoriōrum |
| Dat. | excusatoriis |
| Acc. | excusatoria |
| Abl. | excusatoriis | |