Déclinaison / Conjugueur latin
exhālo - Diathèse active
(exhālo, exhālas, exhalavi, exhālāre, exhalatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exhālo |
| II sing. | exhālas |
| III sing. | exhālat |
| I plur. | exhālāmus |
| II plur. | exhālātis |
| III plur. | exhālant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exhālābam |
| II sing. | exhālābas |
| III sing. | exhālābat |
| I plur. | exhālabāmus |
| II plur. | exhālabātis |
| III plur. | exhālābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exhālābo |
| II sing. | exhālābis |
| III sing. | exhālābit |
| I plur. | exhālabĭmus |
| II plur. | exhālabĭtis |
| III plur. | exhālābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exhalavi |
| II sing. | exhalavisti |
| III sing. | exhalavit |
| I plur. | exhalavĭmus |
| II plur. | exhalavistis |
| III plur. | exhalavēreunt, exhalavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exhalavĕram |
| II sing. | exhalavĕras |
| III sing. | exhalavĕrat |
| I plur. | exhalaverāmus |
| II plur. | exhalaverātis |
| III plur. | exhalavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exhalavĕro |
| II sing. | exhalavĕris |
| III sing. | exhalavĕrit |
| I plur. | exhalaverĭmus |
| II plur. | exhalaverĭtis |
| III plur. | exhalavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exhālem |
| II sing. | exhāles |
| III sing. | exhālet |
| I plur. | exhālēmus |
| II plur. | exhālētis |
| III plur. | exhālent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exhālārem |
| II sing. | exhālāres |
| III sing. | exhālāret |
| I plur. | exhālarēmus |
| II plur. | exhālarētis |
| III plur. | exhālārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exhalavĕrim |
| II sing. | exhalavĕris |
| III sing. | exhalavĕrit |
| I plur. | exhalaverĭmus |
| II plur. | exhalaverĭtis |
| III plur. | exhalavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exhalavissem |
| II sing. | exhalavisses |
| III sing. | exhalavisset |
| I plur. | exhalavissēmus |
| II plur. | exhalavissētis |
| III plur. | exhalavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exhāla |
| II plur. | exhālāte |
| FUTUR |
| II sing. | exhālāto |
| III sing. | exhālāto |
| II plur. | exhālatōte |
| III plur. | exhālanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exhālans, antis |
| FUTUR |
| exhalatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exhālāre |
| PARFAIT |
| exhalavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exhalatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exhalatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exhālandi |
| Datif: | exhālando |
| Accusatif: | ad exhālandum |
| Ablatif: | exhālando |
| SUPIN |
| exhalatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXHALO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|