Déclinaison / Conjugueur latin
exhortor - Diathèse passive
(exhorto, exhortas, exhortavi, exhortāre, exhortatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exhortor |
| II sing. | exhortāris, exhortāre |
| III sing. | exhortātur |
| I plur. | exhortāmur |
| II plur. | exhortamĭni |
| III plur. | exhortantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exhortābar |
| II sing. | exhortabāris, exhortabāre |
| III sing. | exhortabātur |
| I plur. | exhortabāmur |
| II plur. | exhortabamĭni |
| III plur. | exhortabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exhortābor |
| II sing. | exhortabĕris, exhortabĕre |
| III sing. | exhortabĭtur |
| I plur. | exhortabĭmur |
| II plur. | exhortabimĭni |
| III plur. | exhortabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exhortatus, a, um sum |
| II sing. | exhortatus, a, um es |
| III sing. | exhortatus, a, um est |
| I plur. | exhortati, ae, a sumus |
| II plur. | exhortati, ae, a estis |
| III plur. | exhortati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exhortatus, a, um eram |
| II sing. | exhortatus, a, um eras |
| III sing. | exhortatus, a, um erat |
| I plur. | exhortati, ae, a eramus |
| II plur. | exhortati, ae, a eratis |
| III plur. | exhortati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exhortatus, a, um ero |
| II sing. | exhortatus, a, um eris |
| III sing. | exhortatus, a, um erit |
| I plur. | exhortati, ae, a erimus |
| II plur. | exhortati, ae, a eritis |
| III plur. | exhortati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exhorter |
| II sing. | exhortēris, exhortēre |
| III sing. | exhortētur |
| I plur. | exhortēmur |
| II plur. | exhortemĭni |
| III plur. | exhortentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exhortārer |
| II sing. | exhortarēris, exhortarēre |
| III sing. | exhortarētur |
| I plur. | exhortarēmur |
| II plur. | exhortaremĭni |
| III plur. | exhortarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exhortatus, a, um sim |
| II sing. | exhortatus, a, um sis |
| III sing. | exhortatus, a, um sit |
| I plur. | exhortati, ae, a simus |
| II plur. | exhortati, ae, a sitis |
| III plur. | exhortati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exhortatus, a, um essem |
| II sing. | exhortatus, a, um esses |
| III sing. | exhortatus, a, um esset |
| I plur. | exhortati, ae, a essemus |
| II plur. | exhortati, ae, a essetis |
| III plur. | exhortati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exhortāre |
| II plur. | exhortamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exhortātor |
| III sing. | exhortātor |
| II plur. | |
| III plur. | exhortantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exhortatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exhortāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exhortatus, a, um esse |
| Plurale: | exhortati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exhortatum esse |
| GERUNDIVO |
| exhortandus, a, um | |