Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | exĭlĭo |
| II sing. | exĭlis |
| III sing. | exĭlit |
| I plur. | exĭlīmus |
| II plur. | exĭlītis |
| III plur. | exĭlĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exĭliēbam |
| II sing. | exĭliēbas |
| III sing. | exĭliēbat |
| I plur. | exĭliebāmus |
| II plur. | exĭliebātis |
| III plur. | exĭliēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exĭlĭam |
| II sing. | exĭlĭes |
| III sing. | exĭlĭet |
| I plur. | exĭliēmus |
| II plur. | exĭliētis |
| III plur. | exĭlĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | exilui o exilivi |
| II sing. | exiluisti o exilivisti |
| III sing. | exiluit o exilivit |
| I plur. | exiluĭmus o exilivĭmus |
| II plur. | exiluistis o exilivistis |
| III plur. | exiluērunt o exilivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exiluĕram o exilivĕram |
| II sing. | exiluĕras o exilivĕras |
| III sing. | exiluĕrat o exilivĕrat |
| I plur. | exiluerāmus o exiliverāmus |
| II plur. | exiluerātis o exiliverātis |
| III plur. | exiluĕrant o exilivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exiluĕro o exilivĕro |
| II sing. | exiluĕris o exilivĕris |
| III sing. | exiluĕrit o exilivĕrit |
| I plur. | exiluerĭmus o exiliverĭmus |
| II plur. | exiluerĭtis o exiliverĭtis |
| III plur. | exiluĕrint o exilivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exĭlĭam |
| II sing. | exĭlĭas |
| III sing. | exĭlĭat |
| I plur. | exĭliāmus |
| II plur. | exĭliātis |
| III plur. | exĭlĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exĭlīrem |
| II sing. | exĭlīres |
| III sing. | exĭlīret |
| I plur. | exĭlirēmus |
| II plur. | exĭlirētis |
| III plur. | exĭlirent |
| PARFAIT |
| I sing. | exiluĕrim o exilivĕrim |
| II sing. | exiluĕris o exilivĕris |
| III sing. | exiluĕrit o exilivĕrit |
| I plur. | exiluerĭmus o exiliverĭmus |
| II plur. | exiluerĭtis o exiliverĭtis |
| III plur. | exiluĕrint o exilivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exiluissem o exilivissem |
| II sing. | exiluisses o exilivisses |
| III sing. | exiluisset o exilivisset |
| I plur. | exiluissēmus o exilivissēmus |
| II plur. | exiluissētis o exilivissētis |
| III plur. | exiluissent o exilivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exĭli |
| II plur. | exĭlīte |
| FUTUR |
| II sing. | exĭlīto |
| III sing. | exĭlīto |
| II plur. | exĭlitōte |
| III plur. | exĭliunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exĭliens, ientis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exĭlīre |
| PARFAIT |
| exiluisse o exilivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exĭliendi |
| Datif: | exĭliendo |
| Accusatif: | ad exĭliendum |
| Ablatif: | exĭliendo |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXILIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|