Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | exorabilis |
| Gen. | exorabilis |
| Dat. | exorabili |
| Acc. | exorabilem |
| Abl. | exorabili |
| Voc. | exorabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | exorabiles |
| Gen. | exorabilĭum |
| Dat. | exorabilĭbus |
| Acc. | exorabiles |
| Abl. | exorabilĭbus |
| Voc. | exorabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | exorabilis |
| Gen. | exorabilis |
| Dat. | exorabili |
| Acc. | exorabilem |
| Abl. | exorabili |
| Voc. | exorabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | exorabiles |
| Gen. | exorabilĭum |
| Dat. | exorabilĭbus |
| Acc. | exorabiles |
| Abl. | exorabilĭbus |
| Voc. | exorabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | exorabile |
| Gen. | exorabilis |
| Dat. | exorabili |
| Acc. | exorabile |
| Abl. | exorabili |
| Voc. | exorabile |
| PLURIEL |
| Nom. | exorabilĭa |
| Gen. | exorabilĭum |
| Dat. | exorabilĭbus |
| Acc. | exorabilĭa |
| Abl. | exorabilĭbus | |