Déclinaison / Conjugueur latin
expergēfăcĭo - Diathèse active
(expergēfăcĭo, expergēfăcis, expergefeci, expergēfăcĕre, expergefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | expergēfăcĭo |
| II sing. | expergēfăcis |
| III sing. | expergēfăcit |
| I plur. | expergēfăcīmus |
| II plur. | expergēfăcītis |
| III plur. | expergēfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expergēfăciēbam |
| II sing. | expergēfăciēbas |
| III sing. | expergēfăciēbat |
| I plur. | expergēfăciebāmus |
| II plur. | expergēfăciebātis |
| III plur. | expergēfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | expergēfăcĭam |
| II sing. | expergēfăcĭes |
| III sing. | expergēfăcĭet |
| I plur. | expergēfăciēmus |
| II plur. | expergēfăciētis |
| III plur. | expergēfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | expergefeci |
| II sing. | expergefecisti |
| III sing. | expergefecit |
| I plur. | expergefecĭmus |
| II plur. | expergefecistis |
| III plur. | expergefecērunt, expergefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expergefecĕram |
| II sing. | expergefecĕras |
| III sing. | expergefecĕrat |
| I plur. | expergefecerāmus |
| II plur. | expergefecerātis |
| III plur. | expergefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | expergefecĕro |
| II sing. | expergefecĕris |
| III sing. | expergefecĕrit |
| I plur. | expergefecerĭmus |
| II plur. | expergefecerĭtis |
| III plur. | expergefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | expergēfăcĭam |
| II sing. | expergēfăcĭas |
| III sing. | expergēfăcĭat |
| I plur. | expergēfăciāmus |
| II plur. | expergēfăciātis |
| III plur. | expergēfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expergēfăcĕrem |
| II sing. | expergēfăcĕres |
| III sing. | expergēfăcĕret |
| I plur. | expergēfăcerēmus |
| II plur. | expergēfăcerētis |
| III plur. | expergēfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | expergefecĕrim |
| II sing. | expergefecĕris |
| III sing. | expergefecĕrit |
| I plur. | expergefecerĭmus |
| II plur. | expergefecerĭtis |
| III plur. | expergefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expergefecissem |
| II sing. | expergefecisses |
| III sing. | expergefecisset |
| I plur. | expergefecissēmus |
| II plur. | expergefecissētis |
| III plur. | expergefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | expergēfăce |
| II plur. | expergēfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | expergēfăcĭto |
| III sing. | expergēfăcĭto |
| II plur. | expergēfăcitōte |
| III plur. | expergēfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| expergēfăciens, ientis |
| FUTUR |
| expergefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| expergēfăcĕre |
| PARFAIT |
| expergefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | expergefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | expergefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | expergēfăciendi |
| Datif: | expergēfăciendo |
| Accusatif: | ad expergēfăciendum |
| Ablatif: | expergēfăciendo |
| SUPIN |
| expergefactum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPERGEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|