Déclinaison / Conjugueur latin
exporgo - Diathèse active
(exporgo, exporgis, exporrexi, exporgĕre, exporrectum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exporgo |
| II sing. | exporgis |
| III sing. | exporgit |
| I plur. | exporgĭmus |
| II plur. | exporgĭtis |
| III plur. | exporgunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exporgēbam |
| II sing. | exporgēbas |
| III sing. | exporgēbat |
| I plur. | exporgebāmus |
| II plur. | exporgebātis |
| III plur. | exporgēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exporgam |
| II sing. | exporges |
| III sing. | exporget |
| I plur. | exporgēmus |
| II plur. | exporgētis |
| III plur. | exporgent |
| PARFAIT |
| I sing. | exporrexi |
| II sing. | exporrexisti |
| III sing. | exporrexit |
| I plur. | exporrexĭmus |
| II plur. | exporrexistis |
| III plur. | exporrexērunt, exporrexēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exporrexĕram |
| II sing. | exporrexĕras |
| III sing. | exporrexĕrat |
| I plur. | exporrexerāmus |
| II plur. | exporrexerātis |
| III plur. | exporrexĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exporrexĕro |
| II sing. | exporrexĕris |
| III sing. | exporrexĕrit |
| I plur. | exporrexerĭmus |
| II plur. | exporrexerĭtis |
| III plur. | exporrexĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exporgam |
| II sing. | exporgas |
| III sing. | exporgat |
| I plur. | exporgāmus |
| II plur. | exporgātis |
| III plur. | exporgant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exporgĕrem |
| II sing. | exporgĕres |
| III sing. | exporgĕret |
| I plur. | exporgerēmus |
| II plur. | exporgerētis |
| III plur. | exporgĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | exporrexĕrim |
| II sing. | exporrexĕris |
| III sing. | exporrexĕrit |
| I plur. | exporrexerĭmus |
| II plur. | exporrexerĭtis |
| III plur. | exporrexĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exporrexissem |
| II sing. | exporrexisses |
| III sing. | exporrexisset |
| I plur. | exporrexissēmus |
| II plur. | exporrexissētis |
| III plur. | exporrexissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exporgĕ |
| II plur. | exporgĭte |
| FUTUR |
| II sing. | exporgĭto |
| III sing. | exporgĭto |
| II plur. | exporgitōte |
| III plur. | exporgunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exporgens, entis |
| FUTUR |
| exporrectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exporgĕre |
| PARFAIT |
| exporrexisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exporrectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exporrectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exporgendi |
| Datif: | exporgendo |
| Accusatif: | ad exporgendum |
| Ablatif: | exporgendo |
| SUPIN |
| exporrectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPORGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|