Déclinaison / Conjugueur latin
exprōmitto - Diathèse active
(exprōmitto, exprōmittis, expromisi, exprōmittĕre, expromissum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exprōmitto |
| II sing. | exprōmittis |
| III sing. | exprōmittit |
| I plur. | exprōmittĭmus |
| II plur. | exprōmittĭtis |
| III plur. | exprōmittunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exprōmittēbam |
| II sing. | exprōmittēbas |
| III sing. | exprōmittēbat |
| I plur. | exprōmittebāmus |
| II plur. | exprōmittebātis |
| III plur. | exprōmittēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exprōmittam |
| II sing. | exprōmittes |
| III sing. | exprōmittet |
| I plur. | exprōmittēmus |
| II plur. | exprōmittētis |
| III plur. | exprōmittent |
| PARFAIT |
| I sing. | expromisi |
| II sing. | expromisisti |
| III sing. | expromisit |
| I plur. | expromisĭmus |
| II plur. | expromisistis |
| III plur. | expromisērunt, expromisēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expromisĕram |
| II sing. | expromisĕras |
| III sing. | expromisĕrat |
| I plur. | expromiserāmus |
| II plur. | expromiserātis |
| III plur. | expromisĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | expromisĕro |
| II sing. | expromisĕris |
| III sing. | expromisĕrit |
| I plur. | expromiserĭmus |
| II plur. | expromiserĭtis |
| III plur. | expromisĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exprōmittam |
| II sing. | exprōmittas |
| III sing. | exprōmittat |
| I plur. | exprōmittāmus |
| II plur. | exprōmittātis |
| III plur. | exprōmittant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exprōmittĕrem |
| II sing. | exprōmittĕres |
| III sing. | exprōmittĕret |
| I plur. | exprōmitterēmus |
| II plur. | exprōmitterētis |
| III plur. | exprōmittĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | expromisĕrim |
| II sing. | expromisĕris |
| III sing. | expromisĕrit |
| I plur. | expromiserĭmus |
| II plur. | expromiserĭtis |
| III plur. | expromisĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expromisissem |
| II sing. | expromisisses |
| III sing. | expromisisset |
| I plur. | expromisissēmus |
| II plur. | expromisissētis |
| III plur. | expromisissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exprōmittĕ |
| II plur. | exprōmittĭte |
| FUTUR |
| II sing. | exprōmittĭto |
| III sing. | exprōmittĭto |
| II plur. | exprōmittitōte |
| III plur. | exprōmittunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exprōmittens, entis |
| FUTUR |
| expromissūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exprōmittĕre |
| PARFAIT |
| expromisisse |
| FUTUR |
| Singolare: | expromissūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | expromissūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exprōmittendi |
| Datif: | exprōmittendo |
| Accusatif: | ad exprōmittendum |
| Ablatif: | exprōmittendo |
| SUPIN |
| expromissum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPROMITTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|