Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | expŭto |
| II sing. | expŭtas |
| III sing. | expŭtat |
| I plur. | expŭtāmus |
| II plur. | expŭtātis |
| III plur. | expŭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expŭtābam |
| II sing. | expŭtābas |
| III sing. | expŭtābat |
| I plur. | expŭtabāmus |
| II plur. | expŭtabātis |
| III plur. | expŭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | expŭtābo |
| II sing. | expŭtābis |
| III sing. | expŭtābit |
| I plur. | expŭtabĭmus |
| II plur. | expŭtabĭtis |
| III plur. | expŭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exputavi |
| II sing. | exputavisti |
| III sing. | exputavit |
| I plur. | exputavĭmus |
| II plur. | exputavistis |
| III plur. | exputavērunt, exputavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exputavĕram |
| II sing. | exputavĕras |
| III sing. | exputavĕrat |
| I plur. | exputaverāmus |
| II plur. | exputaverātis |
| III plur. | exputavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exputavĕro |
| II sing. | exputavĕris |
| III sing. | exputavĕrit |
| I plur. | exputaverĭmus |
| II plur. | exputaverĭtis |
| III plur. | exputavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | expŭtem |
| II sing. | expŭtes |
| III sing. | expŭtet |
| I plur. | expŭtēmus |
| II plur. | expŭtētis |
| III plur. | expŭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expŭtārem |
| II sing. | expŭtāres |
| III sing. | expŭtāret |
| I plur. | expŭtarēmus |
| II plur. | expŭtarētis |
| III plur. | expŭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exputavĕrim |
| II sing. | exputavĕris |
| III sing. | exputavĕrit |
| I plur. | exputaverĭmus |
| II plur. | exputaverĭtis |
| III plur. | exputavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exputavissem |
| II sing. | exputavisses |
| III sing. | exputavisset |
| I plur. | exputavissēmus |
| II plur. | exputavissētis |
| III plur. | exputavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | expŭta |
| II plur. | expŭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | expŭtāto |
| III sing. | expŭtāto |
| II plur. | expŭtatōte |
| III plur. | expŭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| expŭtans, antis |
| FUTUR |
| exputatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| expŭtāre |
| PARFAIT |
| exputavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exputatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exputatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | expŭtandi |
| Datif: | expŭtando |
| Accusatif: | ad expŭtandum |
| Ablatif: | expŭtando |
| SUPIN |
| exputatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPUTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|