Déclinaison / Conjugueur latin
exsătĭor - Diathèse passive
(exsătĭo, exsătĭas, exsatiavi, exsătĭāre, exsatiatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exsătĭor |
| II sing. | exsătĭāris, exsătĭāre |
| III sing. | exsătĭātur |
| I plur. | exsătĭāmur |
| II plur. | exsătĭamĭni |
| III plur. | exsătĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsătĭābar |
| II sing. | exsătĭabāris, exsătĭabāre |
| III sing. | exsătĭabātur |
| I plur. | exsătĭabāmur |
| II plur. | exsătĭabamĭni |
| III plur. | exsătĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exsătĭābor |
| II sing. | exsătĭabĕris, exsătĭabĕre |
| III sing. | exsătĭabĭtur |
| I plur. | exsătĭabĭmur |
| II plur. | exsătĭabimĭni |
| III plur. | exsătĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exsatiatus, a, um sum |
| II sing. | exsatiatus, a, um es |
| III sing. | exsatiatus, a, um est |
| I plur. | exsatiati, ae, a sumus |
| II plur. | exsatiati, ae, a estis |
| III plur. | exsatiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsatiatus, a, um eram |
| II sing. | exsatiatus, a, um eras |
| III sing. | exsatiatus, a, um erat |
| I plur. | exsatiati, ae, a eramus |
| II plur. | exsatiati, ae, a eratis |
| III plur. | exsatiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exsatiatus, a, um ero |
| II sing. | exsatiatus, a, um eris |
| III sing. | exsatiatus, a, um erit |
| I plur. | exsatiati, ae, a erimus |
| II plur. | exsatiati, ae, a eritis |
| III plur. | exsatiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exsătĭer |
| II sing. | exsătĭēris, exsătĭēre |
| III sing. | exsătĭētur |
| I plur. | exsătĭēmur |
| II plur. | exsătĭemĭni |
| III plur. | exsătĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsătĭārer |
| II sing. | exsătĭarēris, exsătĭarēre |
| III sing. | exsătĭarētur |
| I plur. | exsătĭarēmur |
| II plur. | exsătĭaremĭni |
| III plur. | exsătĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exsatiatus, a, um sim |
| II sing. | exsatiatus, a, um sis |
| III sing. | exsatiatus, a, um sit |
| I plur. | exsatiati, ae, a simus |
| II plur. | exsatiati, ae, a sitis |
| III plur. | exsatiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsatiatus, a, um essem |
| II sing. | exsatiatus, a, um esses |
| III sing. | exsatiatus, a, um esset |
| I plur. | exsatiati, ae, a essemus |
| II plur. | exsatiati, ae, a essetis |
| III plur. | exsatiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exsătĭāre |
| II plur. | exsătĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exsătĭātor |
| III sing. | exsătĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | exsătĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exsatiatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exsătĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exsatiatus, a, um esse |
| Plurale: | exsatiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exsatiatum esse |
| GERUNDIVO |
| exsătĭandus, a, um | |