Déclinaison / Conjugueur latin
exsĭnŭor - Diathèse passive
(exsĭnŭo, exsĭnŭas, exsinuavi, exsĭnŭāre, exsinuatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exsĭnŭor |
| II sing. | exsĭnŭāris, exsĭnŭāre |
| III sing. | exsĭnŭātur |
| I plur. | exsĭnŭāmur |
| II plur. | exsĭnŭamĭni |
| III plur. | exsĭnŭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsĭnŭābar |
| II sing. | exsĭnŭabāris, exsĭnŭabāre |
| III sing. | exsĭnŭabātur |
| I plur. | exsĭnŭabāmur |
| II plur. | exsĭnŭabamĭni |
| III plur. | exsĭnŭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exsĭnŭābor |
| II sing. | exsĭnŭabĕris, exsĭnŭabĕre |
| III sing. | exsĭnŭabĭtur |
| I plur. | exsĭnŭabĭmur |
| II plur. | exsĭnŭabimĭni |
| III plur. | exsĭnŭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exsinuatus, a, um sum |
| II sing. | exsinuatus, a, um es |
| III sing. | exsinuatus, a, um est |
| I plur. | exsinuati, ae, a sumus |
| II plur. | exsinuati, ae, a estis |
| III plur. | exsinuati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsinuatus, a, um eram |
| II sing. | exsinuatus, a, um eras |
| III sing. | exsinuatus, a, um erat |
| I plur. | exsinuati, ae, a eramus |
| II plur. | exsinuati, ae, a eratis |
| III plur. | exsinuati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exsinuatus, a, um ero |
| II sing. | exsinuatus, a, um eris |
| III sing. | exsinuatus, a, um erit |
| I plur. | exsinuati, ae, a erimus |
| II plur. | exsinuati, ae, a eritis |
| III plur. | exsinuati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exsĭnŭer |
| II sing. | exsĭnŭēris, exsĭnŭēre |
| III sing. | exsĭnŭētur |
| I plur. | exsĭnŭēmur |
| II plur. | exsĭnŭemĭni |
| III plur. | exsĭnŭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsĭnŭārer |
| II sing. | exsĭnŭarēris, exsĭnŭarēre |
| III sing. | exsĭnŭarētur |
| I plur. | exsĭnŭarēmur |
| II plur. | exsĭnŭaremĭni |
| III plur. | exsĭnŭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exsinuatus, a, um sim |
| II sing. | exsinuatus, a, um sis |
| III sing. | exsinuatus, a, um sit |
| I plur. | exsinuati, ae, a simus |
| II plur. | exsinuati, ae, a sitis |
| III plur. | exsinuati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsinuatus, a, um essem |
| II sing. | exsinuatus, a, um esses |
| III sing. | exsinuatus, a, um esset |
| I plur. | exsinuati, ae, a essemus |
| II plur. | exsinuati, ae, a essetis |
| III plur. | exsinuati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exsĭnŭāre |
| II plur. | exsĭnŭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exsĭnŭātor |
| III sing. | exsĭnŭātor |
| II plur. | |
| III plur. | exsĭnŭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exsinuatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exsĭnŭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exsinuatus, a, um esse |
| Plurale: | exsinuati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exsinuatum esse |
| GERUNDIVO |
| exsĭnŭandus, a, um | |