Déclinaison / Conjugueur latin
exspătĭor - Diathèse active
(exspătĭor, exspătĭāris, exspătĭāri, exspatiatus, exspatiatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | exspătĭor |
| II sing. | exspătĭāris, exspătĭāre |
| III sing. | exspătĭātur |
| I plur. | exspătĭāmur |
| II plur. | exspătĭamĭni |
| III plur. | exspătĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exspătĭābar |
| II sing. | exspătĭabāris, exspătĭabāre |
| III sing. | exspătĭabātur |
| I plur. | exspătĭabāmus |
| II plur. | exspătĭabamĭni |
| III plur. | exspătĭantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exspătĭābor |
| II sing. | exspătĭabĕris, exspătĭabĕre |
| III sing. | exspătĭabĭtur |
| I plur. | exspătĭabĭmur |
| II plur. | exspătĭabimĭni |
| III plur. | exspătĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exspatiatus, a, um sum |
| II sing. | exspatiatus, a, um es |
| III sing. | exspatiatus, a, um est |
| I plur. | exspatiati, ae, a sumus |
| II plur. | exspatiati, ae, a estis |
| III plur. | exspatiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exspatiatus, a, um eram |
| II sing. | exspatiatus, a, um eras |
| III sing. | exspatiatus, a, um erat |
| I plur. | exspatiati, ae, a eramus |
| II plur. | exspatiati, ae, a eratis |
| III plur. | exspatiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exspatiatus, a, um ero |
| II sing. | exspatiatus, a, um eris |
| III sing. | exspatiatus, a, um erit |
| I plur. | exspatiati, ae, a erimus |
| II plur. | exspatiati, ae, a eritis |
| III plur. | exspatiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exspătĭer |
| II sing. | exspătĭēris, exspătĭēre |
| III sing. | exspătĭētur |
| I plur. | exspătĭēmur |
| II plur. | exspătĭemĭni |
| III plur. | exspătĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exspătĭārer |
| II sing. | exspătĭarēris, exspătĭarēre |
| III sing. | exspătĭarētur |
| I plur. | exspătĭāremur |
| II plur. | exspătĭaremĭni |
| III plur. | exspătĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exspatiatus, a, um sim |
| II sing. | exspatiatus, a, um sis |
| III sing. | exspatiatus, a, um sit |
| I plur. | exspatiati, ae, a simus |
| II plur. | exspatiati, ae, a sitis |
| III plur. | exspatiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exspatiatus, a, um essem |
| II sing. | exspatiatus, a, um esses |
| III sing. | exspatiatus, a, um esset |
| I plur. | exspatiati, ae, a essemus |
| II plur. | exspatiati, ae, a essetis |
| III plur. | exspatiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exspătĭāre |
| II plur. | exspătĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exspătĭātor |
| III sing. | exspătĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | exspătĭantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exspătĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exspatiatus, a, um esse |
| Plurale: | exspatiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | exspatiatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exspatiatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exspătĭans, antis |
| FUTUR |
| exspatiatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | exspatiatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exspătĭandi |
| Datif: | exspătĭando |
| Accusatif: | exspătĭandum |
| Ablatif: | exspătĭando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |