Déclinaison / Conjugueur latin
exsternor - Diathèse passive
(exsterno, exsternas, exsternavi, exsternāre, exsternatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exsternor |
| II sing. | exsternāris, exsternāre |
| III sing. | exsternātur |
| I plur. | exsternāmur |
| II plur. | exsternamĭni |
| III plur. | exsternantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsternābar |
| II sing. | exsternabāris, exsternabāre |
| III sing. | exsternabātur |
| I plur. | exsternabāmur |
| II plur. | exsternabamĭni |
| III plur. | exsternabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exsternābor |
| II sing. | exsternabĕris, exsternabĕre |
| III sing. | exsternabĭtur |
| I plur. | exsternabĭmur |
| II plur. | exsternabimĭni |
| III plur. | exsternabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exsternatus, a, um sum |
| II sing. | exsternatus, a, um es |
| III sing. | exsternatus, a, um est |
| I plur. | exsternati, ae, a sumus |
| II plur. | exsternati, ae, a estis |
| III plur. | exsternati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsternatus, a, um eram |
| II sing. | exsternatus, a, um eras |
| III sing. | exsternatus, a, um erat |
| I plur. | exsternati, ae, a eramus |
| II plur. | exsternati, ae, a eratis |
| III plur. | exsternati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exsternatus, a, um ero |
| II sing. | exsternatus, a, um eris |
| III sing. | exsternatus, a, um erit |
| I plur. | exsternati, ae, a erimus |
| II plur. | exsternati, ae, a eritis |
| III plur. | exsternati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exsterner |
| II sing. | exsternēris, exsternēre |
| III sing. | exsternētur |
| I plur. | exsternēmur |
| II plur. | exsternemĭni |
| III plur. | exsternentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsternārer |
| II sing. | exsternarēris, exsternarēre |
| III sing. | exsternarētur |
| I plur. | exsternarēmur |
| II plur. | exsternaremĭni |
| III plur. | exsternarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exsternatus, a, um sim |
| II sing. | exsternatus, a, um sis |
| III sing. | exsternatus, a, um sit |
| I plur. | exsternati, ae, a simus |
| II plur. | exsternati, ae, a sitis |
| III plur. | exsternati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsternatus, a, um essem |
| II sing. | exsternatus, a, um esses |
| III sing. | exsternatus, a, um esset |
| I plur. | exsternati, ae, a essemus |
| II plur. | exsternati, ae, a essetis |
| III plur. | exsternati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exsternāre |
| II plur. | exsternamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exsternātor |
| III sing. | exsternātor |
| II plur. | |
| III plur. | exsternantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exsternatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exsternāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exsternatus, a, um esse |
| Plurale: | exsternati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exsternatum esse |
| GERUNDIVO |
| exsternandus, a, um | |