Déclinaison / Conjugueur latin
exsurdor - Diathèse passive
(exsurdo, exsurdas, exsurdavi, exsurdāre, exsurdatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exsurdor |
| II sing. | exsurdāris, exsurdāre |
| III sing. | exsurdātur |
| I plur. | exsurdāmur |
| II plur. | exsurdamĭni |
| III plur. | exsurdantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsurdābar |
| II sing. | exsurdabāris, exsurdabāre |
| III sing. | exsurdabātur |
| I plur. | exsurdabāmur |
| II plur. | exsurdabamĭni |
| III plur. | exsurdabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exsurdābor |
| II sing. | exsurdabĕris, exsurdabĕre |
| III sing. | exsurdabĭtur |
| I plur. | exsurdabĭmur |
| II plur. | exsurdabimĭni |
| III plur. | exsurdabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exsurdatus, a, um sum |
| II sing. | exsurdatus, a, um es |
| III sing. | exsurdatus, a, um est |
| I plur. | exsurdati, ae, a sumus |
| II plur. | exsurdati, ae, a estis |
| III plur. | exsurdati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsurdatus, a, um eram |
| II sing. | exsurdatus, a, um eras |
| III sing. | exsurdatus, a, um erat |
| I plur. | exsurdati, ae, a eramus |
| II plur. | exsurdati, ae, a eratis |
| III plur. | exsurdati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exsurdatus, a, um ero |
| II sing. | exsurdatus, a, um eris |
| III sing. | exsurdatus, a, um erit |
| I plur. | exsurdati, ae, a erimus |
| II plur. | exsurdati, ae, a eritis |
| III plur. | exsurdati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exsurder |
| II sing. | exsurdēris, exsurdēre |
| III sing. | exsurdētur |
| I plur. | exsurdēmur |
| II plur. | exsurdemĭni |
| III plur. | exsurdentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exsurdārer |
| II sing. | exsurdarēris, exsurdarēre |
| III sing. | exsurdarētur |
| I plur. | exsurdarēmur |
| II plur. | exsurdaremĭni |
| III plur. | exsurdarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exsurdatus, a, um sim |
| II sing. | exsurdatus, a, um sis |
| III sing. | exsurdatus, a, um sit |
| I plur. | exsurdati, ae, a simus |
| II plur. | exsurdati, ae, a sitis |
| III plur. | exsurdati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exsurdatus, a, um essem |
| II sing. | exsurdatus, a, um esses |
| III sing. | exsurdatus, a, um esset |
| I plur. | exsurdati, ae, a essemus |
| II plur. | exsurdati, ae, a essetis |
| III plur. | exsurdati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exsurdāre |
| II plur. | exsurdamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exsurdātor |
| III sing. | exsurdātor |
| II plur. | |
| III plur. | exsurdantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exsurdatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exsurdāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exsurdatus, a, um esse |
| Plurale: | exsurdati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exsurdatum esse |
| GERUNDIVO |
| exsurdandus, a, um | |