Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | extaris |
| Gen. | extaris |
| Dat. | extari |
| Acc. | extarem |
| Abl. | extari |
| Voc. | extaris |
| PLURIEL |
| Nom. | extares |
| Gen. | extarĭum |
| Dat. | extarĭbus |
| Acc. | extares |
| Abl. | extarĭbus |
| Voc. | extares |
| SINGULIER |
| Nom. | extaris |
| Gen. | extaris |
| Dat. | extari |
| Acc. | extarem |
| Abl. | extari |
| Voc. | extaris |
| PLURIEL |
| Nom. | extares |
| Gen. | extarĭum |
| Dat. | extarĭbus |
| Acc. | extares |
| Abl. | extarĭbus |
| Voc. | extares |
| SINGULIER |
| Nom. | extare |
| Gen. | extaris |
| Dat. | extari |
| Acc. | extare |
| Abl. | extari |
| Voc. | extare |
| PLURIEL |
| Nom. | extarĭa |
| Gen. | extarĭum |
| Dat. | extarĭbus |
| Acc. | extarĭa |
| Abl. | extarĭbus | |