Déclinaison / Conjugueur latin
extorquĕo - Diathèse active
(extorquĕo, extorques, extorsi, extorquēre, extortum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | extorquĕo |
| II sing. | extorques |
| III sing. | extorquet |
| I plur. | extorquēmus |
| II plur. | extorquētis |
| III plur. | extorquent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | extorquēbam |
| II sing. | extorquēbas |
| III sing. | extorquēbat |
| I plur. | extorquabāmus |
| II plur. | extorquebātis |
| III plur. | extorquēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | extorquēbo |
| II sing. | extorquēbis |
| III sing. | extorquēbit |
| I plur. | extorquebĭmus |
| II plur. | extorquebĭtis |
| III plur. | extorquēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | extorsi |
| II sing. | extorsisti |
| III sing. | extorsit |
| I plur. | extorsĭmus |
| II plur. | extorsistis |
| III plur. | extorsērunt, extorsēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | extorsĕram |
| II sing. | extorsĕras |
| III sing. | extorsĕrat |
| I plur. | extorserāmus |
| II plur. | extorserātis |
| III plur. | extorsĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | extorsĕro |
| II sing. | extorsĕris |
| III sing. | extorsĕrit |
| I plur. | extorserĭmus |
| II plur. | extorserĭtis |
| III plur. | extorsĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | extorquĕam |
| II sing. | extorquĕas |
| III sing. | extorquĕat |
| I plur. | extorqueāmus |
| II plur. | extorqueātis |
| III plur. | extorquĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | extorquērem |
| II sing. | extorquēres |
| III sing. | extorquēret |
| I plur. | extorquerēmus |
| II plur. | extorquerētis |
| III plur. | extorquērent |
| PARFAIT |
| I sing. | extorsĕrim |
| II sing. | extorsĕris |
| III sing. | extorsĕrit |
| I plur. | extorserĭmus |
| II plur. | extorserĭtis |
| III plur. | extorsĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | extorsissem |
| II sing. | extorsisses |
| III sing. | extorsisset |
| I plur. | extorsissēmus |
| II plur. | extorsissētis |
| III plur. | extorsissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | extorque |
| II plur. | extorquēte |
| FUTUR |
| II sing. | extorquēto |
| III sing. | extorquēto |
| II plur. | extorquetōte |
| III plur. | extorquento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| extorquens, entis |
| FUTUR |
| extortūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| extorquēre |
| PARFAIT |
| extorsisse |
| FUTUR |
| Singolare: | extortūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | extortūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | extorquendi |
| Datif: | extorquendo |
| Accusatif: | ad extorquendum |
| Ablatif: | extorquendo |
| SUPIN |
| extortum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXTORQUEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|