Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | exūcor |
| II sing. | exūcāris, exūcāre |
| III sing. | exūcātur |
| I plur. | exūcāmur |
| II plur. | exūcamĭni |
| III plur. | exūcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exūcābar |
| II sing. | exūcabāris, exūcabāre |
| III sing. | exūcabātur |
| I plur. | exūcabāmur |
| II plur. | exūcabamĭni |
| III plur. | exūcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exūcābor |
| II sing. | exūcabĕris, exūcabĕre |
| III sing. | exūcabĭtur |
| I plur. | exūcabĭmur |
| II plur. | exūcabimĭni |
| III plur. | exūcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exucatus, a, um sum |
| II sing. | exucatus, a, um es |
| III sing. | exucatus, a, um est |
| I plur. | exucati, ae, a sumus |
| II plur. | exucati, ae, a estis |
| III plur. | exucati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exucatus, a, um eram |
| II sing. | exucatus, a, um eras |
| III sing. | exucatus, a, um erat |
| I plur. | exucati, ae, a eramus |
| II plur. | exucati, ae, a eratis |
| III plur. | exucati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exucatus, a, um ero |
| II sing. | exucatus, a, um eris |
| III sing. | exucatus, a, um erit |
| I plur. | exucati, ae, a erimus |
| II plur. | exucati, ae, a eritis |
| III plur. | exucati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exūcer |
| II sing. | exūcēris, exūcēre |
| III sing. | exūcētur |
| I plur. | exūcēmur |
| II plur. | exūcemĭni |
| III plur. | exūcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exūcārer |
| II sing. | exūcarēris, exūcarēre |
| III sing. | exūcarētur |
| I plur. | exūcarēmur |
| II plur. | exūcaremĭni |
| III plur. | exūcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exucatus, a, um sim |
| II sing. | exucatus, a, um sis |
| III sing. | exucatus, a, um sit |
| I plur. | exucati, ae, a simus |
| II plur. | exucati, ae, a sitis |
| III plur. | exucati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exucatus, a, um essem |
| II sing. | exucatus, a, um esses |
| III sing. | exucatus, a, um esset |
| I plur. | exucati, ae, a essemus |
| II plur. | exucati, ae, a essetis |
| III plur. | exucati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exūcāre |
| II plur. | exūcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exūcātor |
| III sing. | exūcātor |
| II plur. | |
| III plur. | exūcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exucatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exūcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exucatus, a, um esse |
| Plurale: | exucati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exucatum esse |
| GERUNDIVO |
| exūcandus, a, um | |