Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | exurdor |
| II sing. | exurdāris, exurdāre |
| III sing. | exurdātur |
| I plur. | exurdāmur |
| II plur. | exurdamĭni |
| III plur. | exurdantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exurdābar |
| II sing. | exurdabāris, exurdabāre |
| III sing. | exurdabātur |
| I plur. | exurdabāmur |
| II plur. | exurdabamĭni |
| III plur. | exurdabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exurdābor |
| II sing. | exurdabĕris, exurdabĕre |
| III sing. | exurdabĭtur |
| I plur. | exurdabĭmur |
| II plur. | exurdabimĭni |
| III plur. | exurdabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | exurdatus, a, um sum |
| II sing. | exurdatus, a, um es |
| III sing. | exurdatus, a, um est |
| I plur. | exurdati, ae, a sumus |
| II plur. | exurdati, ae, a estis |
| III plur. | exurdati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exurdatus, a, um eram |
| II sing. | exurdatus, a, um eras |
| III sing. | exurdatus, a, um erat |
| I plur. | exurdati, ae, a eramus |
| II plur. | exurdati, ae, a eratis |
| III plur. | exurdati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exurdatus, a, um ero |
| II sing. | exurdatus, a, um eris |
| III sing. | exurdatus, a, um erit |
| I plur. | exurdati, ae, a erimus |
| II plur. | exurdati, ae, a eritis |
| III plur. | exurdati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | exurder |
| II sing. | exurdēris, exurdēre |
| III sing. | exurdētur |
| I plur. | exurdēmur |
| II plur. | exurdemĭni |
| III plur. | exurdentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exurdārer |
| II sing. | exurdarēris, exurdarēre |
| III sing. | exurdarētur |
| I plur. | exurdarēmur |
| II plur. | exurdaremĭni |
| III plur. | exurdarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | exurdatus, a, um sim |
| II sing. | exurdatus, a, um sis |
| III sing. | exurdatus, a, um sit |
| I plur. | exurdati, ae, a simus |
| II plur. | exurdati, ae, a sitis |
| III plur. | exurdati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exurdatus, a, um essem |
| II sing. | exurdatus, a, um esses |
| III sing. | exurdatus, a, um esset |
| I plur. | exurdati, ae, a essemus |
| II plur. | exurdati, ae, a essetis |
| III plur. | exurdati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exurdāre |
| II plur. | exurdamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | exurdātor |
| III sing. | exurdātor |
| II plur. | |
| III plur. | exurdantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| exurdatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| exurdāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | exurdatus, a, um esse |
| Plurale: | exurdati, ae, a esse |
| FUTUR |
| exurdatum esse |
| GERUNDIVO |
| exurdandus, a, um | |