Déclinaison / Conjugueur latin
  
| SINGULIER |  
| Nom. | facilis |  
| Gen. | facilis |  
| Dat. | facili |  
| Acc. | facilem |  
| Abl. | facili |  
| Voc. | facilis |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | faciles |  
| Gen. | facilĭum |  
| Dat. | facilĭbus |  
| Acc. | faciles |  
| Abl. | facilĭbus |  
| Voc. | faciles |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | facilis |  
| Gen. | facilis |  
| Dat. | facili |  
| Acc. | facilem |  
| Abl. | facili |  
| Voc. | facilis |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | faciles |  
| Gen. | facilĭum |  
| Dat. | facilĭbus |  
| Acc. | faciles |  
| Abl. | facilĭbus |  
| Voc. | faciles |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | facile |  
| Gen. | facilis |  
| Dat. | facili |  
| Acc. | facile |  
| Abl. | facili |  
| Voc. | facile |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | facilĭa |  
| Gen. | facilĭum |  
| Dat. | facilĭbus |  
| Acc. | facilĭa |  
| Abl. | facilĭbus |      |