Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | facilis |
| Gen. | facilis |
| Dat. | facili |
| Acc. | facilem |
| Abl. | facili |
| Voc. | facilis |
| PLURIEL |
| Nom. | faciles |
| Gen. | facilĭum |
| Dat. | facilĭbus |
| Acc. | faciles |
| Abl. | facilĭbus |
| Voc. | faciles |
| SINGULIER |
| Nom. | facilis |
| Gen. | facilis |
| Dat. | facili |
| Acc. | facilem |
| Abl. | facili |
| Voc. | facilis |
| PLURIEL |
| Nom. | faciles |
| Gen. | facilĭum |
| Dat. | facilĭbus |
| Acc. | faciles |
| Abl. | facilĭbus |
| Voc. | faciles |
| SINGULIER |
| Nom. | facile |
| Gen. | facilis |
| Dat. | facili |
| Acc. | facile |
| Abl. | facili |
| Voc. | facile |
| PLURIEL |
| Nom. | facilĭa |
| Gen. | facilĭum |
| Dat. | facilĭbus |
| Acc. | facilĭa |
| Abl. | facilĭbus | |