Déclinaison / Conjugueur latin
fastīdĭor - Diathèse passive
(fastīdĭo, fastīdis, fastidii, fastīdīre, fastiditum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | fastīdĭor |
| II sing. | fastīdīris, fastīdīre |
| III sing. | fastīdītur |
| I plur. | fastīdīmur |
| II plur. | fastīdimĭni |
| III plur. | fastīdiuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fastīdiēbar |
| II sing. | fastīdiebāris, fastīdiebāre |
| III sing. | fastīdiebātur |
| I plur. | fastīdiebāmur |
| II plur. | fastīdiebamĭni |
| III plur. | fastīdiebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | fastīdĭar |
| II sing. | fastīdiēris, fastīdiēre |
| III sing. | fastīdiētur |
| I plur. | fastīdiēmur |
| II plur. | fastīdiemĭni |
| III plur. | fastīdientur |
| PARFAIT |
| I sing. | fastiditus, a, um sum |
| II sing. | fastiditus, a, um es |
| III sing. | fastiditus, a, um est |
| I plur. | fastiditi, ae, a sumus |
| II plur. | fastiditi, ae, a estis |
| III plur. | fastiditi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fastiditus, a, um eram |
| II sing. | fastiditus, a, um eras |
| III sing. | fastiditus, a, um erat |
| I plur. | fastiditi, ae, a eramus |
| II plur. | fastiditi, ae, a eratis |
| III plur. | fastiditi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | fastiditus, a, um ero |
| II sing. | fastiditus, a, um eris |
| III sing. | fastiditus, a, um erit |
| I plur. | fastiditi, ae, a erimus |
| II plur. | fastiditi, ae, a eritis |
| III plur. | fastiditi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | fastīdĭar |
| II sing. | fastīdiāris, fastīdiāre |
| III sing. | fastīdiātur |
| I plur. | fastīdiāmur |
| II plur. | fastīdiamĭni |
| III plur. | fastīdiantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fastīdīrer |
| II sing. | fastīdirēris, fastidiirēre |
| III sing. | fastīdirētur |
| I plur. | fastīdirēmur |
| II plur. | fastīdirēmini |
| III plur. | fastīdirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | fastiditus, a, um sim |
| II sing. | fastiditus, a, um sis |
| III sing. | fastiditus, a, um sit |
| I plur. | fastiditi, ae, a simus |
| II plur. | fastiditi, ae, a sitis |
| III plur. | fastiditi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fastiditus, a, um essem |
| II sing. | fastiditus, a, um esses |
| III sing. | fastiditus, a, um esset |
| I plur. | fastiditi, ae, a essemus |
| II plur. | fastiditi, ae, a essetis |
| III plur. | fastiditi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | fastīdīre |
| II plur. | fastīdimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | fastīdītor |
| III sing. | fastīdītor |
| II plur. | |
| III plur. | fastīdiuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| fastiditus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| fastīdīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | fastiditus, a, um esse |
| Plurale: | fastiditi, ae, a esse |
| FUTUR |
| fastiditum esse |
| GERUNDIVO |
| fastīdiendus, a, um |
| SUPIN |
| fastiditu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FASTIDIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|