Déclinaison / Conjugueur latin
festīno - Diathèse active
(festīno, festīnas, festinavi, festīnāre, festinatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | festīno |
| II sing. | festīnas |
| III sing. | festīnat |
| I plur. | festīnāmus |
| II plur. | festīnātis |
| III plur. | festīnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | festīnābam |
| II sing. | festīnābas |
| III sing. | festīnābat |
| I plur. | festīnabāmus |
| II plur. | festīnabātis |
| III plur. | festīnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | festīnābo |
| II sing. | festīnābis |
| III sing. | festīnābit |
| I plur. | festīnabĭmus |
| II plur. | festīnabĭtis |
| III plur. | festīnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | festinavi |
| II sing. | festinavisti |
| III sing. | festinavit |
| I plur. | festinavĭmus |
| II plur. | festinavistis |
| III plur. | festinavēreunt, festinavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | festinavĕram |
| II sing. | festinavĕras |
| III sing. | festinavĕrat |
| I plur. | festinaverāmus |
| II plur. | festinaverātis |
| III plur. | festinavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | festinavĕro |
| II sing. | festinavĕris |
| III sing. | festinavĕrit |
| I plur. | festinaverĭmus |
| II plur. | festinaverĭtis |
| III plur. | festinavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | festīnem |
| II sing. | festīnes |
| III sing. | festīnet |
| I plur. | festīnēmus |
| II plur. | festīnētis |
| III plur. | festīnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | festīnārem |
| II sing. | festīnāres |
| III sing. | festīnāret |
| I plur. | festīnarēmus |
| II plur. | festīnarētis |
| III plur. | festīnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | festinavĕrim |
| II sing. | festinavĕris |
| III sing. | festinavĕrit |
| I plur. | festinaverĭmus |
| II plur. | festinaverĭtis |
| III plur. | festinavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | festinavissem |
| II sing. | festinavisses |
| III sing. | festinavisset |
| I plur. | festinavissēmus |
| II plur. | festinavissētis |
| III plur. | festinavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | festīna |
| II plur. | festīnāte |
| FUTUR |
| II sing. | festīnāto |
| III sing. | festīnāto |
| II plur. | festīnatōte |
| III plur. | festīnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| festīnans, antis |
| FUTUR |
| festinatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| festīnāre |
| PARFAIT |
| festinavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | festinatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | festinatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | festīnandi |
| Datif: | festīnando |
| Accusatif: | ad festīnandum |
| Ablatif: | festīnando |
| SUPIN |
| festinatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FESTINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|