Déclinaison / Conjugueur latin
flăgro - Diathèse active
(flăgro, flăgras, flagravi, flăgrāre, flagratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | flăgro |
| II sing. | flăgras |
| III sing. | flăgrat |
| I plur. | flăgrāmus |
| II plur. | flăgrātis |
| III plur. | flăgrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | flăgrābam |
| II sing. | flăgrābas |
| III sing. | flăgrābat |
| I plur. | flăgrabāmus |
| II plur. | flăgrabātis |
| III plur. | flăgrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | flăgrābo |
| II sing. | flăgrābis |
| III sing. | flăgrābit |
| I plur. | flăgrabĭmus |
| II plur. | flăgrabĭtis |
| III plur. | flăgrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | flagravi |
| II sing. | flagravisti |
| III sing. | flagravit |
| I plur. | flagravĭmus |
| II plur. | flagravistis |
| III plur. | flagravēreunt, flagravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | flagravĕram |
| II sing. | flagravĕras |
| III sing. | flagravĕrat |
| I plur. | flagraverāmus |
| II plur. | flagraverātis |
| III plur. | flagravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | flagravĕro |
| II sing. | flagravĕris |
| III sing. | flagravĕrit |
| I plur. | flagraverĭmus |
| II plur. | flagraverĭtis |
| III plur. | flagravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | flăgrem |
| II sing. | flăgres |
| III sing. | flăgret |
| I plur. | flăgrēmus |
| II plur. | flăgrētis |
| III plur. | flăgrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | flăgrārem |
| II sing. | flăgrāres |
| III sing. | flăgrāret |
| I plur. | flăgrarēmus |
| II plur. | flăgrarētis |
| III plur. | flăgrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | flagravĕrim |
| II sing. | flagravĕris |
| III sing. | flagravĕrit |
| I plur. | flagraverĭmus |
| II plur. | flagraverĭtis |
| III plur. | flagravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | flagravissem |
| II sing. | flagravisses |
| III sing. | flagravisset |
| I plur. | flagravissēmus |
| II plur. | flagravissētis |
| III plur. | flagravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | flăgra |
| II plur. | flăgrāte |
| FUTUR |
| II sing. | flăgrāto |
| III sing. | flăgrāto |
| II plur. | flăgratōte |
| III plur. | flăgranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| flăgrans, antis |
| FUTUR |
| flagratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| flăgrāre |
| PARFAIT |
| flagravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | flagratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | flagratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | flăgrandi |
| Datif: | flăgrando |
| Accusatif: | ad flăgrandum |
| Ablatif: | flăgrando |
| SUPIN |
| flagratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FLAGRO200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|