Déclinaison / Conjugueur latin
flammor - Diathèse passive
(flammo, flammas, flammavi, flammāre, flammatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | flammor |
| II sing. | flammāris, flammāre |
| III sing. | flammātur |
| I plur. | flammāmur |
| II plur. | flammamĭni |
| III plur. | flammantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | flammābar |
| II sing. | flammabāris, flammabāre |
| III sing. | flammabātur |
| I plur. | flammabāmur |
| II plur. | flammabamĭni |
| III plur. | flammabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | flammābor |
| II sing. | flammabĕris, flammabĕre |
| III sing. | flammabĭtur |
| I plur. | flammabĭmur |
| II plur. | flammabimĭni |
| III plur. | flammabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | flammatus, a, um sum |
| II sing. | flammatus, a, um es |
| III sing. | flammatus, a, um est |
| I plur. | flammati, ae, a sumus |
| II plur. | flammati, ae, a estis |
| III plur. | flammati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | flammatus, a, um eram |
| II sing. | flammatus, a, um eras |
| III sing. | flammatus, a, um erat |
| I plur. | flammati, ae, a eramus |
| II plur. | flammati, ae, a eratis |
| III plur. | flammati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | flammatus, a, um ero |
| II sing. | flammatus, a, um eris |
| III sing. | flammatus, a, um erit |
| I plur. | flammati, ae, a erimus |
| II plur. | flammati, ae, a eritis |
| III plur. | flammati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | flammer |
| II sing. | flammēris, flammēre |
| III sing. | flammētur |
| I plur. | flammēmur |
| II plur. | flammemĭni |
| III plur. | flammentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | flammārer |
| II sing. | flammarēris, flammarēre |
| III sing. | flammarētur |
| I plur. | flammarēmur |
| II plur. | flammaremĭni |
| III plur. | flammarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | flammatus, a, um sim |
| II sing. | flammatus, a, um sis |
| III sing. | flammatus, a, um sit |
| I plur. | flammati, ae, a simus |
| II plur. | flammati, ae, a sitis |
| III plur. | flammati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | flammatus, a, um essem |
| II sing. | flammatus, a, um esses |
| III sing. | flammatus, a, um esset |
| I plur. | flammati, ae, a essemus |
| II plur. | flammati, ae, a essetis |
| III plur. | flammati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | flammāre |
| II plur. | flammamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | flammātor |
| III sing. | flammātor |
| II plur. | |
| III plur. | flammantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| flammatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| flammāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | flammatus, a, um esse |
| Plurale: | flammati, ae, a esse |
| FUTUR |
| flammatum esse |
| GERUNDIVO |
| flammandus, a, um |
| SUPIN |
| flammatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FLAMMOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|