Déclinaison / Conjugueur latin
fornĭcor - Diathèse active
(fornĭcor, fornĭcāris, fornĭcāri, fornicatus, fornicatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | fornĭcor |
| II sing. | fornĭcāris, fornĭcāre |
| III sing. | fornĭcātur |
| I plur. | fornĭcāmur |
| II plur. | fornĭcamĭni |
| III plur. | fornĭcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fornĭcābar |
| II sing. | fornĭcabāris, fornĭcabāre |
| III sing. | fornĭcabātur |
| I plur. | fornĭcabāmus |
| II plur. | fornĭcabamĭni |
| III plur. | fornĭcantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | fornĭcābor |
| II sing. | fornĭcabĕris, fornĭcabĕre |
| III sing. | fornĭcabĭtur |
| I plur. | fornĭcabĭmur |
| II plur. | fornĭcabimĭni |
| III plur. | fornĭcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | fornicatus, a, um sum |
| II sing. | fornicatus, a, um es |
| III sing. | fornicatus, a, um est |
| I plur. | fornicati, ae, a sumus |
| II plur. | fornicati, ae, a estis |
| III plur. | fornicati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fornicatus, a, um eram |
| II sing. | fornicatus, a, um eras |
| III sing. | fornicatus, a, um erat |
| I plur. | fornicati, ae, a eramus |
| II plur. | fornicati, ae, a eratis |
| III plur. | fornicati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | fornicatus, a, um ero |
| II sing. | fornicatus, a, um eris |
| III sing. | fornicatus, a, um erit |
| I plur. | fornicati, ae, a erimus |
| II plur. | fornicati, ae, a eritis |
| III plur. | fornicati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | fornĭcer |
| II sing. | fornĭcēris, fornĭcēre |
| III sing. | fornĭcētur |
| I plur. | fornĭcēmur |
| II plur. | fornĭcemĭni |
| III plur. | fornĭcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fornĭcārer |
| II sing. | fornĭcarēris, fornĭcarēre |
| III sing. | fornĭcarētur |
| I plur. | fornĭcāremur |
| II plur. | fornĭcaremĭni |
| III plur. | fornĭcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | fornicatus, a, um sim |
| II sing. | fornicatus, a, um sis |
| III sing. | fornicatus, a, um sit |
| I plur. | fornicati, ae, a simus |
| II plur. | fornicati, ae, a sitis |
| III plur. | fornicati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fornicatus, a, um essem |
| II sing. | fornicatus, a, um esses |
| III sing. | fornicatus, a, um esset |
| I plur. | fornicati, ae, a essemus |
| II plur. | fornicati, ae, a essetis |
| III plur. | fornicati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | fornĭcāre |
| II plur. | fornĭcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | fornĭcātor |
| III sing. | fornĭcātor |
| II plur. | |
| III plur. | fornĭcantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| fornĭcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | fornicatus, a, um esse |
| Plurale: | fornicati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | fornicatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | fornicatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| fornĭcans, antis |
| FUTUR |
| fornicatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | fornicatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | fornĭcandi |
| Datif: | fornĭcando |
| Accusatif: | fornĭcandum |
| Ablatif: | fornĭcando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |