Déclinaison / Conjugueur latin
fortūnor - Diathèse passive
(fortūno, fortūnas, fortunavi, fortūnāre, fortunatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | fortūnor |
| II sing. | fortūnāris, fortūnāre |
| III sing. | fortūnātur |
| I plur. | fortūnāmur |
| II plur. | fortūnamĭni |
| III plur. | fortūnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fortūnābar |
| II sing. | fortūnabāris, fortūnabāre |
| III sing. | fortūnabātur |
| I plur. | fortūnabāmur |
| II plur. | fortūnabamĭni |
| III plur. | fortūnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | fortūnābor |
| II sing. | fortūnabĕris, fortūnabĕre |
| III sing. | fortūnabĭtur |
| I plur. | fortūnabĭmur |
| II plur. | fortūnabimĭni |
| III plur. | fortūnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | fortunatus, a, um sum |
| II sing. | fortunatus, a, um es |
| III sing. | fortunatus, a, um est |
| I plur. | fortunati, ae, a sumus |
| II plur. | fortunati, ae, a estis |
| III plur. | fortunati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fortunatus, a, um eram |
| II sing. | fortunatus, a, um eras |
| III sing. | fortunatus, a, um erat |
| I plur. | fortunati, ae, a eramus |
| II plur. | fortunati, ae, a eratis |
| III plur. | fortunati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | fortunatus, a, um ero |
| II sing. | fortunatus, a, um eris |
| III sing. | fortunatus, a, um erit |
| I plur. | fortunati, ae, a erimus |
| II plur. | fortunati, ae, a eritis |
| III plur. | fortunati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | fortūner |
| II sing. | fortūnēris, fortūnēre |
| III sing. | fortūnētur |
| I plur. | fortūnēmur |
| II plur. | fortūnemĭni |
| III plur. | fortūnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fortūnārer |
| II sing. | fortūnarēris, fortūnarēre |
| III sing. | fortūnarētur |
| I plur. | fortūnarēmur |
| II plur. | fortūnaremĭni |
| III plur. | fortūnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | fortunatus, a, um sim |
| II sing. | fortunatus, a, um sis |
| III sing. | fortunatus, a, um sit |
| I plur. | fortunati, ae, a simus |
| II plur. | fortunati, ae, a sitis |
| III plur. | fortunati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fortunatus, a, um essem |
| II sing. | fortunatus, a, um esses |
| III sing. | fortunatus, a, um esset |
| I plur. | fortunati, ae, a essemus |
| II plur. | fortunati, ae, a essetis |
| III plur. | fortunati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | fortūnāre |
| II plur. | fortūnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | fortūnātor |
| III sing. | fortūnātor |
| II plur. | |
| III plur. | fortūnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| fortunatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| fortūnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | fortunatus, a, um esse |
| Plurale: | fortunati, ae, a esse |
| FUTUR |
| fortunatum esse |
| GERUNDIVO |
| fortūnandus, a, um | |