Déclinaison / Conjugueur latin
fulgŭrĭo - Diathèse active
(fulgŭrĭo, fulgŭris, fulgurivi, fulgŭrīre, fulguritum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | fulgŭrĭo |
| II sing. | fulgŭris |
| III sing. | fulgŭrit |
| I plur. | fulgŭrīmus |
| II plur. | fulgŭrītis |
| III plur. | fulgŭrĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fulgŭriēbam |
| II sing. | fulgŭriēbas |
| III sing. | fulgŭriēbat |
| I plur. | fulgŭriebāmus |
| II plur. | fulgŭriebātis |
| III plur. | fulgŭriēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | fulgŭrĭam |
| II sing. | fulgŭrĭes |
| III sing. | fulgŭrĭet |
| I plur. | fulgŭriēmus |
| II plur. | fulgŭriētis |
| III plur. | fulgŭrĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | fulgurivi |
| II sing. | fulgurivisti |
| III sing. | fulgurivit |
| I plur. | fulgurivĭmus |
| II plur. | fulgurivistis |
| III plur. | fulgurivērunt, fulgurivēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fulgurivĕram |
| II sing. | fulgurivĕras |
| III sing. | fulgurivĕrat |
| I plur. | fulguriverāmus |
| II plur. | fulguriverātis |
| III plur. | fulgurivērant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | fulgurivĕro |
| II sing. | fulgurivĕris |
| III sing. | fulgurivĕrit |
| I plur. | fulguriverĭmus |
| II plur. | fulguriverĭtis |
| III plur. | fulgurivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | fulgŭrĭam |
| II sing. | fulgŭrĭas |
| III sing. | fulgŭrĭat |
| I plur. | fulgŭriāmus |
| II plur. | fulgŭriātis |
| III plur. | fulgŭrĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | fulgŭrīrem |
| II sing. | fulgŭrīres |
| III sing. | fulgŭrīret |
| I plur. | fulgŭrirēmus |
| II plur. | fulgŭrirētis |
| III plur. | fulgŭrīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | fulgurivĕrim |
| II sing. | fulgurivĕris |
| III sing. | fulgurivĕrit |
| I plur. | fulguriverĭmus |
| II plur. | fulguriverĭtis |
| III plur. | fulgurivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | fulgurivissem |
| II sing. | fulgurivisses |
| III sing. | fulgurivisset |
| I plur. | fulgurivissēmus |
| II plur. | fulgurivissētis |
| III plur. | fulgurivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | fulgŭri |
| II plur. | fulgŭrīte |
| FUTUR |
| II sing. | fulgŭrīto |
| III sing. | fulgŭrīto |
| II plur. | fulgŭritōte |
| III plur. | fulgŭriunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| fulgŭriens, ientis |
| FUTUR |
| fulguritūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| fulgŭrīre |
| PARFAIT |
| fulgurivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | fulguritūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | fulguritūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | fulgŭriendi |
| Datif: | fulgŭriendo |
| Accusatif: | ad fulgŭriendum |
| Ablatif: | fulgŭriendo |
| SUPIN |
| fulguritum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FULGURIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|