Déclinaison / Conjugueur latin
garrĭor - Diathèse passive
(garrĭo, garris, garrivi, garrīre, garritum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | garrĭor |
| II sing. | garrīris, garrīre |
| III sing. | garrītur |
| I plur. | garrīmur |
| II plur. | garrimĭni |
| III plur. | garriuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | garriēbar |
| II sing. | garriebāris, garriebāre |
| III sing. | garriebātur |
| I plur. | garriebāmur |
| II plur. | garriebamĭni |
| III plur. | garriebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | garrĭar |
| II sing. | garriēris, garriēre |
| III sing. | garriētur |
| I plur. | garriēmur |
| II plur. | garriemĭni |
| III plur. | garrientur |
| PARFAIT |
| I sing. | garritus, a, um sum |
| II sing. | garritus, a, um es |
| III sing. | garritus, a, um est |
| I plur. | garriti, ae, a sumus |
| II plur. | garriti, ae, a estis |
| III plur. | garriti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | garritus, a, um eram |
| II sing. | garritus, a, um eras |
| III sing. | garritus, a, um erat |
| I plur. | garriti, ae, a eramus |
| II plur. | garriti, ae, a eratis |
| III plur. | garriti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | garritus, a, um ero |
| II sing. | garritus, a, um eris |
| III sing. | garritus, a, um erit |
| I plur. | garriti, ae, a erimus |
| II plur. | garriti, ae, a eritis |
| III plur. | garriti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | garrĭar |
| II sing. | garriāris, garriāre |
| III sing. | garriātur |
| I plur. | garriāmur |
| II plur. | garriamĭni |
| III plur. | garriantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | garrīrer |
| II sing. | garrirēris, garrivirēre |
| III sing. | garrirētur |
| I plur. | garrirēmur |
| II plur. | garrirēmini |
| III plur. | garrirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | garritus, a, um sim |
| II sing. | garritus, a, um sis |
| III sing. | garritus, a, um sit |
| I plur. | garriti, ae, a simus |
| II plur. | garriti, ae, a sitis |
| III plur. | garriti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | garritus, a, um essem |
| II sing. | garritus, a, um esses |
| III sing. | garritus, a, um esset |
| I plur. | garriti, ae, a essemus |
| II plur. | garriti, ae, a essetis |
| III plur. | garriti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | garrīre |
| II plur. | garrimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | garrītor |
| III sing. | garrītor |
| II plur. | |
| III plur. | garriuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| garritus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| garrīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | garritus, a, um esse |
| Plurale: | garriti, ae, a esse |
| FUTUR |
| garritum esse |
| GERUNDIVO |
| garriendus, a, um |
| SUPIN |
| garritu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:GARRIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|