Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | genitabilis |
| Gen. | genitabilis |
| Dat. | genitabili |
| Acc. | genitabilem |
| Abl. | genitabili |
| Voc. | genitabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | genitabiles |
| Gen. | genitabilĭum |
| Dat. | genitabilĭbus |
| Acc. | genitabiles |
| Abl. | genitabilĭbus |
| Voc. | genitabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | genitabilis |
| Gen. | genitabilis |
| Dat. | genitabili |
| Acc. | genitabilem |
| Abl. | genitabili |
| Voc. | genitabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | genitabiles |
| Gen. | genitabilĭum |
| Dat. | genitabilĭbus |
| Acc. | genitabiles |
| Abl. | genitabilĭbus |
| Voc. | genitabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | genitabile |
| Gen. | genitabilis |
| Dat. | genitabili |
| Acc. | genitabile |
| Abl. | genitabili |
| Voc. | genitabile |
| PLURIEL |
| Nom. | genitabilĭa |
| Gen. | genitabilĭum |
| Dat. | genitabilĭbus |
| Acc. | genitabilĭa |
| Abl. | genitabilĭbus | |