Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | gnoscor |
| II sing. | gnoscĕris, gnoscĕre |
| III sing. | gnoscĭtur |
| I plur. | gnoscĭmur |
| II plur. | gnoscimĭni |
| III plur. | gnoscuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | gnoscēbar |
| II sing. | gnoscebāris, gnoscebāre |
| III sing. | gnoscebātur |
| I plur. | gnoscebāmur |
| II plur. | gnoscebamĭni |
| III plur. | gnoscebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | gnoscar |
| II sing. | gnoscēris, gnoscēre |
| III sing. | gnoscētur |
| I plur. | gnoscēmur |
| II plur. | gnoscemĭni |
| III plur. | gnoscentur |
| PARFAIT |
| I sing. | gnotus, –a, –um sum |
| II sing. | gnotus, –a, –um es |
| III sing. | gnotus, –a, –um est |
| I plur. | gnoti, –ae, –a sumus |
| II plur. | gnoti, –ae, –a estis |
| III plur. | gnoti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | gnotus, –a, –um eram |
| II sing. | gnotus, –a, –um eras |
| III sing. | gnotus, –a, –um erat |
| I plur. | gnoti, –ae, –a eramus |
| II plur. | gnoti, –ae, –a eratis |
| III plur. | gnoti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | gnotus, –a, –um ero |
| II sing. | gnotus, –a, –um eris |
| III sing. | gnotus, –a, –um erit |
| I plur. | gnoti, –ae, –a erimus |
| II plur. | gnoti, –ae, –a eritis |
| III plur. | gnoti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | gnoscar |
| II sing. | gnoscāris, gnoscāre |
| III sing. | gnoscātur |
| I plur. | gnoscāmur |
| II plur. | gnoscamĭni |
| III plur. | gnoscantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | gnoscĕrer |
| II sing. | gnoscerēris, gnoscerēre |
| III sing. | gnoscerētur |
| I plur. | gnoscerēmur |
| II plur. | gnosceremĭni |
| III plur. | gnoscerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | gnotus, –a, –um sim |
| II sing. | gnotus, –a, –um sis |
| III sing. | gnotus, –a, –um sit |
| I plur. | gnoti, –ae, –a simus |
| II plur. | gnoti, –ae, –a sitis |
| III plur. | gnoti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | gnotus, –a, –um essem |
| II sing. | gnotus, –a, –um esses |
| III sing. | gnotus, –a, –um esset |
| I plur. | gnoti, –ae, –a essemus |
| II plur. | gnoti, –ae, –a essetis |
| III plur. | gnoti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | gnoscĕre |
| II plur. | gnoscimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | gnoscĭtor |
| III sing. | gnoscĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | gnoscuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| gnotus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| gnosci |
| PARFAIT |
| Singolare: | gnotus, –a, –um esse |
| Plurale: | gnoti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| gnotum esse |
| GERUNDIVO |
| gnoscendus, –a, –um |
| SUPIN |
| gnotu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:GNOSCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
