Déclinaison / Conjugueur latin
graecor - Diathèse active
(graecor, graecāris, graecāri, graecatus, graecatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | graecor |
| II sing. | graecāris, graecāre |
| III sing. | graecātur |
| I plur. | graecāmur |
| II plur. | graecamĭni |
| III plur. | graecantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | graecābar |
| II sing. | graecabāris, graecabāre |
| III sing. | graecabātur |
| I plur. | graecabāmus |
| II plur. | graecabamĭni |
| III plur. | graecantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | graecābor |
| II sing. | graecabĕris, graecabĕre |
| III sing. | graecabĭtur |
| I plur. | graecabĭmur |
| II plur. | graecabimĭni |
| III plur. | graecabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | graecatus, a, um sum |
| II sing. | graecatus, a, um es |
| III sing. | graecatus, a, um est |
| I plur. | graecati, ae, a sumus |
| II plur. | graecati, ae, a estis |
| III plur. | graecati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | graecatus, a, um eram |
| II sing. | graecatus, a, um eras |
| III sing. | graecatus, a, um erat |
| I plur. | graecati, ae, a eramus |
| II plur. | graecati, ae, a eratis |
| III plur. | graecati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | graecatus, a, um ero |
| II sing. | graecatus, a, um eris |
| III sing. | graecatus, a, um erit |
| I plur. | graecati, ae, a erimus |
| II plur. | graecati, ae, a eritis |
| III plur. | graecati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | graecer |
| II sing. | graecēris, graecēre |
| III sing. | graecētur |
| I plur. | graecēmur |
| II plur. | graecemĭni |
| III plur. | graecentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | graecārer |
| II sing. | graecarēris, graecarēre |
| III sing. | graecarētur |
| I plur. | graecāremur |
| II plur. | graecaremĭni |
| III plur. | graecarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | graecatus, a, um sim |
| II sing. | graecatus, a, um sis |
| III sing. | graecatus, a, um sit |
| I plur. | graecati, ae, a simus |
| II plur. | graecati, ae, a sitis |
| III plur. | graecati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | graecatus, a, um essem |
| II sing. | graecatus, a, um esses |
| III sing. | graecatus, a, um esset |
| I plur. | graecati, ae, a essemus |
| II plur. | graecati, ae, a essetis |
| III plur. | graecati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | graecāre |
| II plur. | graecamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | graecātor |
| III sing. | graecātor |
| II plur. | |
| III plur. | graecantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| graecāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | graecatus, a, um esse |
| Plurale: | graecati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | graecatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | graecatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| graecans, antis |
| FUTUR |
| graecatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | graecatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | graecandi |
| Datif: | graecando |
| Accusatif: | graecandum |
| Ablatif: | graecando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |