Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | gromaticus |
| Gen. | gromatici |
| Dat. | gromatico |
| Acc. | gromaticum |
| Abl. | gromatico |
| Voc. | gromatice |
| PLURIEL |
| Nom. | gromatici |
| Gen. | gromaticōrum |
| Dat. | gromaticis |
| Acc. | gromaticos |
| Abl. | gromaticis |
| Voc. | gromatici |
| SINGULIER |
| Nom. | gromatică |
| Gen. | gromaticae |
| Dat. | gromaticae |
| Acc. | gromaticam |
| Abl. | gromaticā |
| Voc. | gromatică |
| PLURIEL |
| Nom. | gromaticae |
| Gen. | gromaticārum |
| Dat. | gromaticis |
| Acc. | gromaticas |
| Abl. | gromaticis |
| Voc. | gromaticae |
| SINGULIER |
| Nom. | gromaticum |
| Gen. | gromatici |
| Dat. | gromatico |
| Acc. | gromaticum |
| Abl. | gromatico |
| Voc. | gromaticum |
| PLURIEL |
| Nom. | gromatica |
| Gen. | gromaticōrum |
| Dat. | gromaticis |
| Acc. | gromatica |
| Abl. | gromaticis | |