Déclinaison / Conjugueur latin
hărĭŏlor - Diathèse active
(hărĭŏlor, hărĭŏlāris, hărĭŏlāri, hariolatus, hariolatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | hărĭŏlor |
| II sing. | hărĭŏlāris, hărĭŏlāre |
| III sing. | hărĭŏlātur |
| I plur. | hărĭŏlāmur |
| II plur. | hărĭŏlamĭni |
| III plur. | hărĭŏlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | hărĭŏlābar |
| II sing. | hărĭŏlabāris, hărĭŏlabāre |
| III sing. | hărĭŏlabātur |
| I plur. | hărĭŏlabāmus |
| II plur. | hărĭŏlabamĭni |
| III plur. | hărĭŏlantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | hărĭŏlābor |
| II sing. | hărĭŏlabĕris, hărĭŏlabĕre |
| III sing. | hărĭŏlabĭtur |
| I plur. | hărĭŏlabĭmur |
| II plur. | hărĭŏlabimĭni |
| III plur. | hărĭŏlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | hariolatus, a, um sum |
| II sing. | hariolatus, a, um es |
| III sing. | hariolatus, a, um est |
| I plur. | hariolati, ae, a sumus |
| II plur. | hariolati, ae, a estis |
| III plur. | hariolati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | hariolatus, a, um eram |
| II sing. | hariolatus, a, um eras |
| III sing. | hariolatus, a, um erat |
| I plur. | hariolati, ae, a eramus |
| II plur. | hariolati, ae, a eratis |
| III plur. | hariolati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | hariolatus, a, um ero |
| II sing. | hariolatus, a, um eris |
| III sing. | hariolatus, a, um erit |
| I plur. | hariolati, ae, a erimus |
| II plur. | hariolati, ae, a eritis |
| III plur. | hariolati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | hărĭŏler |
| II sing. | hărĭŏlēris, hărĭŏlēre |
| III sing. | hărĭŏlētur |
| I plur. | hărĭŏlēmur |
| II plur. | hărĭŏlemĭni |
| III plur. | hărĭŏlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | hărĭŏlārer |
| II sing. | hărĭŏlarēris, hărĭŏlarēre |
| III sing. | hărĭŏlarētur |
| I plur. | hărĭŏlāremur |
| II plur. | hărĭŏlaremĭni |
| III plur. | hărĭŏlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | hariolatus, a, um sim |
| II sing. | hariolatus, a, um sis |
| III sing. | hariolatus, a, um sit |
| I plur. | hariolati, ae, a simus |
| II plur. | hariolati, ae, a sitis |
| III plur. | hariolati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | hariolatus, a, um essem |
| II sing. | hariolatus, a, um esses |
| III sing. | hariolatus, a, um esset |
| I plur. | hariolati, ae, a essemus |
| II plur. | hariolati, ae, a essetis |
| III plur. | hariolati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | hărĭŏlāre |
| II plur. | hărĭŏlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | hărĭŏlātor |
| III sing. | hărĭŏlātor |
| II plur. | |
| III plur. | hărĭŏlantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| hărĭŏlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | hariolatus, a, um esse |
| Plurale: | hariolati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | hariolatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | hariolatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| hărĭŏlans, antis |
| FUTUR |
| hariolatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | hariolatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | hărĭŏlandi |
| Datif: | hărĭŏlando |
| Accusatif: | hărĭŏlandum |
| Ablatif: | hărĭŏlando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |