Déclinaison / Conjugueur latin
hēiŭlo - Diathèse active
(hēiŭlo, hēiŭlas, heiulavi, hēiŭlāre, heiulatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | hēiŭlo |
| II sing. | hēiŭlas |
| III sing. | hēiŭlat |
| I plur. | hēiŭlāmus |
| II plur. | hēiŭlātis |
| III plur. | hēiŭlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | hēiŭlābam |
| II sing. | hēiŭlābas |
| III sing. | hēiŭlābat |
| I plur. | hēiŭlabāmus |
| II plur. | hēiŭlabātis |
| III plur. | hēiŭlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | hēiŭlābo |
| II sing. | hēiŭlābis |
| III sing. | hēiŭlābit |
| I plur. | hēiŭlabĭmus |
| II plur. | hēiŭlabĭtis |
| III plur. | hēiŭlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | heiulavi |
| II sing. | heiulavisti |
| III sing. | heiulavit |
| I plur. | heiulavĭmus |
| II plur. | heiulavistis |
| III plur. | heiulavēreunt, heiulavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | heiulavĕram |
| II sing. | heiulavĕras |
| III sing. | heiulavĕrat |
| I plur. | heiulaverāmus |
| II plur. | heiulaverātis |
| III plur. | heiulavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | heiulavĕro |
| II sing. | heiulavĕris |
| III sing. | heiulavĕrit |
| I plur. | heiulaverĭmus |
| II plur. | heiulaverĭtis |
| III plur. | heiulavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | hēiŭlem |
| II sing. | hēiŭles |
| III sing. | hēiŭlet |
| I plur. | hēiŭlēmus |
| II plur. | hēiŭlētis |
| III plur. | hēiŭlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | hēiŭlārem |
| II sing. | hēiŭlāres |
| III sing. | hēiŭlāret |
| I plur. | hēiŭlarēmus |
| II plur. | hēiŭlarētis |
| III plur. | hēiŭlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | heiulavĕrim |
| II sing. | heiulavĕris |
| III sing. | heiulavĕrit |
| I plur. | heiulaverĭmus |
| II plur. | heiulaverĭtis |
| III plur. | heiulavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | heiulavissem |
| II sing. | heiulavisses |
| III sing. | heiulavisset |
| I plur. | heiulavissēmus |
| II plur. | heiulavissētis |
| III plur. | heiulavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | hēiŭla |
| II plur. | hēiŭlāte |
| FUTUR |
| II sing. | hēiŭlāto |
| III sing. | hēiŭlāto |
| II plur. | hēiŭlatōte |
| III plur. | hēiŭlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| hēiŭlans, antis |
| FUTUR |
| heiulatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| hēiŭlāre |
| PARFAIT |
| heiulavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | heiulatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | heiulatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | hēiŭlandi |
| Datif: | hēiŭlando |
| Accusatif: | ad hēiŭlandum |
| Ablatif: | hēiŭlando |
| SUPIN |
| heiulatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:HEIULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|