Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | immetatus |
| Gen. | immetati |
| Dat. | immetato |
| Acc. | immetatum |
| Abl. | immetato |
| Voc. | immetate |
| PLURIEL |
| Nom. | immetati |
| Gen. | immetatōrum |
| Dat. | immetatis |
| Acc. | immetatos |
| Abl. | immetatis |
| Voc. | immetati |
| SINGULIER |
| Nom. | immetată |
| Gen. | immetatae |
| Dat. | immetatae |
| Acc. | immetatam |
| Abl. | immetatā |
| Voc. | immetată |
| PLURIEL |
| Nom. | immetatae |
| Gen. | immetatārum |
| Dat. | immetatis |
| Acc. | immetatas |
| Abl. | immetatis |
| Voc. | immetatae |
| SINGULIER |
| Nom. | immetatum |
| Gen. | immetati |
| Dat. | immetato |
| Acc. | immetatum |
| Abl. | immetato |
| Voc. | immetatum |
| PLURIEL |
| Nom. | immetata |
| Gen. | immetatōrum |
| Dat. | immetatis |
| Acc. | immetata |
| Abl. | immetatis | |