Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | imperditus |
| Gen. | imperditi |
| Dat. | imperdito |
| Acc. | imperditum |
| Abl. | imperdito |
| Voc. | imperdite |
| PLURIEL |
| Nom. | imperditi |
| Gen. | imperditōrum |
| Dat. | imperditis |
| Acc. | imperditos |
| Abl. | imperditis |
| Voc. | imperditi |
| SINGULIER |
| Nom. | imperdită |
| Gen. | imperditae |
| Dat. | imperditae |
| Acc. | imperditam |
| Abl. | imperditā |
| Voc. | imperdită |
| PLURIEL |
| Nom. | imperditae |
| Gen. | imperditārum |
| Dat. | imperditis |
| Acc. | imperditas |
| Abl. | imperditis |
| Voc. | imperditae |
| SINGULIER |
| Nom. | imperditum |
| Gen. | imperditi |
| Dat. | imperdito |
| Acc. | imperditum |
| Abl. | imperdito |
| Voc. | imperditum |
| PLURIEL |
| Nom. | imperdita |
| Gen. | imperditōrum |
| Dat. | imperditis |
| Acc. | imperdita |
| Abl. | imperditis | |