Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | impŭdens |
| Gen. | impudentis |
| Dat. | impudenti |
| Acc. | impudentem |
| Abl. | impudenti |
| Voc. | impŭdens |
| PLURIEL |
| Nom. | impudentes |
| Gen. | impudentĭum |
| Dat. | impudentĭbus |
| Acc. | impudentes |
| Abl. | impudentĭbus |
| Voc. | impudentes |
| SINGULIER |
| Nom. | impŭdens |
| Gen. | impudentis |
| Dat. | impudenti |
| Acc. | impudentem |
| Abl. | impudenti |
| Voc. | impŭdens |
| PLURIEL |
| Nom. | impudentes |
| Gen. | impudentĭum |
| Dat. | impudentĭbus |
| Acc. | impudentes |
| Abl. | impudentĭbus |
| Voc. | impudentes |
| SINGULIER |
| Nom. | impŭdens |
| Gen. | impudentis |
| Dat. | impudenti |
| Acc. | impŭdens |
| Abl. | impudenti |
| Voc. | impŭdens |
| PLURIEL |
| Nom. | impudentĭa |
| Gen. | impudentĭum |
| Dat. | impudentĭbus |
| Acc. | impudentĭa |
| Abl. | impudentĭbus | |