Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inaratus |
| Gen. | inarati |
| Dat. | inarato |
| Acc. | inaratum |
| Abl. | inarato |
| Voc. | inarate |
| PLURIEL |
| Nom. | inarati |
| Gen. | inaratōrum |
| Dat. | inaratis |
| Acc. | inaratos |
| Abl. | inaratis |
| Voc. | inarati |
| SINGULIER |
| Nom. | inarată |
| Gen. | inaratae |
| Dat. | inaratae |
| Acc. | inaratam |
| Abl. | inaratā |
| Voc. | inarată |
| PLURIEL |
| Nom. | inaratae |
| Gen. | inaratārum |
| Dat. | inaratis |
| Acc. | inaratas |
| Abl. | inaratis |
| Voc. | inaratae |
| SINGULIER |
| Nom. | inaratum |
| Gen. | inarati |
| Dat. | inarato |
| Acc. | inaratum |
| Abl. | inarato |
| Voc. | inaratum |
| PLURIEL |
| Nom. | inarata |
| Gen. | inaratōrum |
| Dat. | inaratis |
| Acc. | inarata |
| Abl. | inaratis | |