Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | incēro |
| II sing. | incēras |
| III sing. | incērat |
| I plur. | incērāmus |
| II plur. | incērātis |
| III plur. | incērant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incērābam |
| II sing. | incērābas |
| III sing. | incērābat |
| I plur. | incērabāmus |
| II plur. | incērabātis |
| III plur. | incērābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | incērābo |
| II sing. | incērābis |
| III sing. | incērābit |
| I plur. | incērabĭmus |
| II plur. | incērabĭtis |
| III plur. | incērābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | inceravi |
| II sing. | inceravisti |
| III sing. | inceravit |
| I plur. | inceravĭmus |
| II plur. | inceravistis |
| III plur. | inceravērunt, inceravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inceravĕram |
| II sing. | inceravĕras |
| III sing. | inceravĕrat |
| I plur. | inceraverāmus |
| II plur. | inceraverātis |
| III plur. | inceravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inceravĕro |
| II sing. | inceravĕris |
| III sing. | inceravĕrit |
| I plur. | inceraverĭmus |
| II plur. | inceraverĭtis |
| III plur. | inceravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | incērem |
| II sing. | incēres |
| III sing. | incēret |
| I plur. | incērēmus |
| II plur. | incērētis |
| III plur. | incērent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incērārem |
| II sing. | incērāres |
| III sing. | incērāret |
| I plur. | incērarēmus |
| II plur. | incērarētis |
| III plur. | incērārent |
| PARFAIT |
| I sing. | inceravĕrim |
| II sing. | inceravĕris |
| III sing. | inceravĕrit |
| I plur. | inceraverĭmus |
| II plur. | inceraverĭtis |
| III plur. | inceravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inceravissem |
| II sing. | inceravisses |
| III sing. | inceravisset |
| I plur. | inceravissēmus |
| II plur. | inceravissētis |
| III plur. | inceravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | incēra |
| II plur. | incērāte |
| FUTUR |
| II sing. | incērāto |
| III sing. | incērāto |
| II plur. | incēratōte |
| III plur. | incēranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| incērans, antis |
| FUTUR |
| inceratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| incērāre |
| PARFAIT |
| inceravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | inceratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | inceratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | incērandi |
| Datif: | incērando |
| Accusatif: | ad incērandum |
| Ablatif: | incērando |
| SUPIN |
| inceratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|