Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | incŏhaerens |
| Gen. | incohaerentis |
| Dat. | incohaerenti |
| Acc. | incohaerentem |
| Abl. | incohaerenti |
| Voc. | incŏhaerens |
| PLURIEL |
| Nom. | incohaerentes |
| Gen. | incohaerentĭum |
| Dat. | incohaerentĭbus |
| Acc. | incohaerentes |
| Abl. | incohaerentĭbus |
| Voc. | incohaerentes |
| SINGULIER |
| Nom. | incŏhaerens |
| Gen. | incohaerentis |
| Dat. | incohaerenti |
| Acc. | incohaerentem |
| Abl. | incohaerenti |
| Voc. | incŏhaerens |
| PLURIEL |
| Nom. | incohaerentes |
| Gen. | incohaerentĭum |
| Dat. | incohaerentĭbus |
| Acc. | incohaerentes |
| Abl. | incohaerentĭbus |
| Voc. | incohaerentes |
| SINGULIER |
| Nom. | incŏhaerens |
| Gen. | incohaerentis |
| Dat. | incohaerenti |
| Acc. | incŏhaerens |
| Abl. | incohaerenti |
| Voc. | incŏhaerens |
| PLURIEL |
| Nom. | incohaerentĭa |
| Gen. | incohaerentĭum |
| Dat. | incohaerentĭbus |
| Acc. | incohaerentĭa |
| Abl. | incohaerentĭbus | |