Déclinaison / Conjugueur latin
incŏlo - Diathèse active
(incŏlo, incŏlis, incolui, incŏlĕre, incultum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | incŏlo |
| II sing. | incŏlis |
| III sing. | incŏlit |
| I plur. | incŏlĭmus |
| II plur. | incŏlĭtis |
| III plur. | incŏlunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incŏlēbam |
| II sing. | incŏlēbas |
| III sing. | incŏlēbat |
| I plur. | incŏlebāmus |
| II plur. | incŏlebātis |
| III plur. | incŏlēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | incŏlam |
| II sing. | incŏles |
| III sing. | incŏlet |
| I plur. | incŏlēmus |
| II plur. | incŏlētis |
| III plur. | incŏlent |
| PARFAIT |
| I sing. | incolui |
| II sing. | incoluisti |
| III sing. | incoluit |
| I plur. | incoluĭmus |
| II plur. | incoluistis |
| III plur. | incoluērunt, incoluēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incoluĕram |
| II sing. | incoluĕras |
| III sing. | incoluĕrat |
| I plur. | incoluerāmus |
| II plur. | incoluerātis |
| III plur. | incoluĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | incoluĕro |
| II sing. | incoluĕris |
| III sing. | incoluĕrit |
| I plur. | incoluerĭmus |
| II plur. | incoluerĭtis |
| III plur. | incoluĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | incŏlam |
| II sing. | incŏlas |
| III sing. | incŏlat |
| I plur. | incŏlāmus |
| II plur. | incŏlātis |
| III plur. | incŏlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | incŏlĕrem |
| II sing. | incŏlĕres |
| III sing. | incŏlĕret |
| I plur. | incŏlerēmus |
| II plur. | incŏlerētis |
| III plur. | incŏlĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | incoluĕrim |
| II sing. | incoluĕris |
| III sing. | incoluĕrit |
| I plur. | incoluerĭmus |
| II plur. | incoluerĭtis |
| III plur. | incoluĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | incoluissem |
| II sing. | incoluisses |
| III sing. | incoluisset |
| I plur. | incoluissēmus |
| II plur. | incoluissētis |
| III plur. | incoluissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | incŏlĕ |
| II plur. | incŏlĭte |
| FUTUR |
| II sing. | incŏlĭto |
| III sing. | incŏlĭto |
| II plur. | incŏlitōte |
| III plur. | incŏlunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| incŏlens, entis |
| FUTUR |
| incultūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| incŏlĕre |
| PARFAIT |
| incoluisse |
| FUTUR |
| Singolare: | incultūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | incultūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | incŏlendi |
| Datif: | incŏlendo |
| Accusatif: | ad incŏlendum |
| Ablatif: | incŏlendo |
| SUPIN |
| incultum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCOLO200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|