Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inconsīdĕrans |
| Gen. | inconsiderantis |
| Dat. | inconsideranti |
| Acc. | inconsiderantem |
| Abl. | inconsideranti |
| Voc. | inconsīdĕrans |
| PLURIEL |
| Nom. | inconsiderantes |
| Gen. | inconsiderantĭum |
| Dat. | inconsiderantĭbus |
| Acc. | inconsiderantes |
| Abl. | inconsiderantĭbus |
| Voc. | inconsiderantes |
| SINGULIER |
| Nom. | inconsīdĕrans |
| Gen. | inconsiderantis |
| Dat. | inconsideranti |
| Acc. | inconsiderantem |
| Abl. | inconsideranti |
| Voc. | inconsīdĕrans |
| PLURIEL |
| Nom. | inconsiderantes |
| Gen. | inconsiderantĭum |
| Dat. | inconsiderantĭbus |
| Acc. | inconsiderantes |
| Abl. | inconsiderantĭbus |
| Voc. | inconsiderantes |
| SINGULIER |
| Nom. | inconsīdĕrans |
| Gen. | inconsiderantis |
| Dat. | inconsideranti |
| Acc. | inconsīdĕrans |
| Abl. | inconsideranti |
| Voc. | inconsīdĕrans |
| PLURIEL |
| Nom. | inconsiderantĭa |
| Gen. | inconsiderantĭum |
| Dat. | inconsiderantĭbus |
| Acc. | inconsiderantĭa |
| Abl. | inconsiderantĭbus | |