Déclinaison / Conjugueur latin
indulgĕo - Diathèse active
(indulgĕo, indulges, indulsi, indulgēre, indultum)
verbe transitif e intransitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | indulgĕo |
| II sing. | indulges |
| III sing. | indulget |
| I plur. | indulgēmus |
| II plur. | indulgētis |
| III plur. | indulgent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | indulgēbam |
| II sing. | indulgēbas |
| III sing. | indulgēbat |
| I plur. | indulgebāmus |
| II plur. | indulgebātis |
| III plur. | indulgēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | indulgēbo |
| II sing. | indulgēbis |
| III sing. | indulgēbit |
| I plur. | indulgebĭmus |
| II plur. | indulgebĭtis |
| III plur. | indulgēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | indulsi |
| II sing. | indulsisti |
| III sing. | indulsit |
| I plur. | indulsĭmus |
| II plur. | indulsistis |
| III plur. | indulsērunt, indulsēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | indulsĕram |
| II sing. | indulsĕras |
| III sing. | indulsĕrat |
| I plur. | indulserāmus |
| II plur. | indulserātis |
| III plur. | indulsĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | indulsĕro |
| II sing. | indulsĕris |
| III sing. | indulsĕrit |
| I plur. | indulserĭmus |
| II plur. | indulserĭtis |
| III plur. | indulsĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | indulgĕam |
| II sing. | indulgĕas |
| III sing. | indulgĕat |
| I plur. | indulgeāmus |
| II plur. | indulgeātis |
| III plur. | indulgĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | indulgērem |
| II sing. | indulgēres |
| III sing. | indulgēret |
| I plur. | indulgerēmus |
| II plur. | indulgerētis |
| III plur. | indulgērent |
| PARFAIT |
| I sing. | indulsĕrim |
| II sing. | indulsĕris |
| III sing. | indulsĕrit |
| I plur. | indulserĭmus |
| II plur. | indulserĭtis |
| III plur. | indulsĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | indulsissem |
| II sing. | indulsisses |
| III sing. | indulsisset |
| I plur. | indulsissēmus |
| II plur. | indulsissētis |
| III plur. | indulsissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | indulge |
| II plur. | indulgēte |
| FUTUR |
| II sing. | indulgēto |
| III sing. | indulgēto |
| II plur. | indulgetōte |
| III plur. | indulgento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| indulgens, entis |
| FUTUR |
| indultūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| indulgēre |
| PARFAIT |
| indulsisse |
| FUTUR |
| Singolare: | indultūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | indultūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | indulgendi |
| Datif: | indulgendo |
| Accusatif: | ad indulgendum |
| Ablatif: | indulgendo |
| SUPIN |
| indultum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INDULGEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|