Déclinaison / Conjugueur latin
induvolo - Diathèse active
(induvolo, induvolas, induvolavi, induvolāre, induvolatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | induvolo |
| II sing. | induvolas |
| III sing. | induvolat |
| I plur. | induvolāmus |
| II plur. | induvolātis |
| III plur. | induvolant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | induvolābam |
| II sing. | induvolābas |
| III sing. | induvolābat |
| I plur. | induvolabāmus |
| II plur. | induvolabātis |
| III plur. | induvolābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | induvolābo |
| II sing. | induvolābis |
| III sing. | induvolābit |
| I plur. | induvolabĭmus |
| II plur. | induvolabĭtis |
| III plur. | induvolābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | induvolavi |
| II sing. | induvolavisti |
| III sing. | induvolavit |
| I plur. | induvolavĭmus |
| II plur. | induvolavistis |
| III plur. | induvolavēreunt, induvolavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | induvolavĕram |
| II sing. | induvolavĕras |
| III sing. | induvolavĕrat |
| I plur. | induvolaverāmus |
| II plur. | induvolaverātis |
| III plur. | induvolavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | induvolavĕro |
| II sing. | induvolavĕris |
| III sing. | induvolavĕrit |
| I plur. | induvolaverĭmus |
| II plur. | induvolaverĭtis |
| III plur. | induvolavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | induvolem |
| II sing. | induvoles |
| III sing. | induvolet |
| I plur. | induvolēmus |
| II plur. | induvolētis |
| III plur. | induvolent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | induvolārem |
| II sing. | induvolāres |
| III sing. | induvolāret |
| I plur. | induvolarēmus |
| II plur. | induvolarētis |
| III plur. | induvolārent |
| PARFAIT |
| I sing. | induvolavĕrim |
| II sing. | induvolavĕris |
| III sing. | induvolavĕrit |
| I plur. | induvolaverĭmus |
| II plur. | induvolaverĭtis |
| III plur. | induvolavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | induvolavissem |
| II sing. | induvolavisses |
| III sing. | induvolavisset |
| I plur. | induvolavissēmus |
| II plur. | induvolavissētis |
| III plur. | induvolavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | induvola |
| II plur. | induvolāte |
| FUTUR |
| II sing. | induvolāto |
| III sing. | induvolāto |
| II plur. | induvolatōte |
| III plur. | induvolanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| induvolans, antis |
| FUTUR |
| induvolatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| induvolāre |
| PARFAIT |
| induvolavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | induvolatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | induvolatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | induvolandi |
| Datif: | induvolando |
| Accusatif: | ad induvolandum |
| Ablatif: | induvolando |
| SUPIN |
| induvolatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INDUVOLO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|