Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnēlĕgans |
| Gen. | inelegantis |
| Dat. | ineleganti |
| Acc. | inelegantem |
| Abl. | ineleganti |
| Voc. | ĭnēlĕgans |
| PLURIEL |
| Nom. | inelegantes |
| Gen. | inelegantĭum |
| Dat. | inelegantĭbus |
| Acc. | inelegantes |
| Abl. | inelegantĭbus |
| Voc. | inelegantes |
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnēlĕgans |
| Gen. | inelegantis |
| Dat. | ineleganti |
| Acc. | inelegantem |
| Abl. | ineleganti |
| Voc. | ĭnēlĕgans |
| PLURIEL |
| Nom. | inelegantes |
| Gen. | inelegantĭum |
| Dat. | inelegantĭbus |
| Acc. | inelegantes |
| Abl. | inelegantĭbus |
| Voc. | inelegantes |
| SINGULIER |
| Nom. | ĭnēlĕgans |
| Gen. | inelegantis |
| Dat. | ineleganti |
| Acc. | ĭnēlĕgans |
| Abl. | ineleganti |
| Voc. | ĭnēlĕgans |
| PLURIEL |
| Nom. | inelegantĭa |
| Gen. | inelegantĭum |
| Dat. | inelegantĭbus |
| Acc. | inelegantĭa |
| Abl. | inelegantĭbus | |