Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | inevitabilis |
| Gen. | inevitabilis |
| Dat. | inevitabili |
| Acc. | inevitabilem |
| Abl. | inevitabili |
| Voc. | inevitabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inevitabiles |
| Gen. | inevitabilĭum |
| Dat. | inevitabilĭbus |
| Acc. | inevitabiles |
| Abl. | inevitabilĭbus |
| Voc. | inevitabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inevitabilis |
| Gen. | inevitabilis |
| Dat. | inevitabili |
| Acc. | inevitabilem |
| Abl. | inevitabili |
| Voc. | inevitabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | inevitabiles |
| Gen. | inevitabilĭum |
| Dat. | inevitabilĭbus |
| Acc. | inevitabiles |
| Abl. | inevitabilĭbus |
| Voc. | inevitabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | inevitabile |
| Gen. | inevitabilis |
| Dat. | inevitabili |
| Acc. | inevitabile |
| Abl. | inevitabili |
| Voc. | inevitabile |
| PLURIEL |
| Nom. | inevitabilĭa |
| Gen. | inevitabilĭum |
| Dat. | inevitabilĭbus |
| Acc. | inevitabilĭa |
| Abl. | inevitabilĭbus | |