Déclinaison / Conjugueur latin
infalsor - Diathèse passive
(infalso, infalsas, infalsavi, infalsāre, infalsatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | infalsor |
| II sing. | infalsāris, infalsāre |
| III sing. | infalsātur |
| I plur. | infalsāmur |
| II plur. | infalsamĭni |
| III plur. | infalsantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infalsābar |
| II sing. | infalsabāris, infalsabāre |
| III sing. | infalsabātur |
| I plur. | infalsabāmur |
| II plur. | infalsabamĭni |
| III plur. | infalsabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infalsābor |
| II sing. | infalsabĕris, infalsabĕre |
| III sing. | infalsabĭtur |
| I plur. | infalsabĭmur |
| II plur. | infalsabimĭni |
| III plur. | infalsabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | infalsatus, a, um sum |
| II sing. | infalsatus, a, um es |
| III sing. | infalsatus, a, um est |
| I plur. | infalsati, ae, a sumus |
| II plur. | infalsati, ae, a estis |
| III plur. | infalsati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infalsatus, a, um eram |
| II sing. | infalsatus, a, um eras |
| III sing. | infalsatus, a, um erat |
| I plur. | infalsati, ae, a eramus |
| II plur. | infalsati, ae, a eratis |
| III plur. | infalsati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infalsatus, a, um ero |
| II sing. | infalsatus, a, um eris |
| III sing. | infalsatus, a, um erit |
| I plur. | infalsati, ae, a erimus |
| II plur. | infalsati, ae, a eritis |
| III plur. | infalsati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | infalser |
| II sing. | infalsēris, infalsēre |
| III sing. | infalsētur |
| I plur. | infalsēmur |
| II plur. | infalsemĭni |
| III plur. | infalsentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infalsārer |
| II sing. | infalsarēris, infalsarēre |
| III sing. | infalsarētur |
| I plur. | infalsarēmur |
| II plur. | infalsaremĭni |
| III plur. | infalsarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | infalsatus, a, um sim |
| II sing. | infalsatus, a, um sis |
| III sing. | infalsatus, a, um sit |
| I plur. | infalsati, ae, a simus |
| II plur. | infalsati, ae, a sitis |
| III plur. | infalsati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infalsatus, a, um essem |
| II sing. | infalsatus, a, um esses |
| III sing. | infalsatus, a, um esset |
| I plur. | infalsati, ae, a essemus |
| II plur. | infalsati, ae, a essetis |
| III plur. | infalsati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | infalsāre |
| II plur. | infalsamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | infalsātor |
| III sing. | infalsātor |
| II plur. | |
| III plur. | infalsantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| infalsatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| infalsāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | infalsatus, a, um esse |
| Plurale: | infalsati, ae, a esse |
| FUTUR |
| infalsatum esse |
| GERUNDIVO |
| infalsandus, a, um | |