Déclinaison / Conjugueur latin
infirmor - Diathèse passive
(infirmo, infirmas, infirmavi, infirmāre, infirmatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | infirmor |
| II sing. | infirmāris, infirmāre |
| III sing. | infirmātur |
| I plur. | infirmāmur |
| II plur. | infirmamĭni |
| III plur. | infirmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infirmābar |
| II sing. | infirmabāris, infirmabāre |
| III sing. | infirmabātur |
| I plur. | infirmabāmur |
| II plur. | infirmabamĭni |
| III plur. | infirmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | infirmābor |
| II sing. | infirmabĕris, infirmabĕre |
| III sing. | infirmabĭtur |
| I plur. | infirmabĭmur |
| II plur. | infirmabimĭni |
| III plur. | infirmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | infirmatus, a, um sum |
| II sing. | infirmatus, a, um es |
| III sing. | infirmatus, a, um est |
| I plur. | infirmati, ae, a sumus |
| II plur. | infirmati, ae, a estis |
| III plur. | infirmati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infirmatus, a, um eram |
| II sing. | infirmatus, a, um eras |
| III sing. | infirmatus, a, um erat |
| I plur. | infirmati, ae, a eramus |
| II plur. | infirmati, ae, a eratis |
| III plur. | infirmati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | infirmatus, a, um ero |
| II sing. | infirmatus, a, um eris |
| III sing. | infirmatus, a, um erit |
| I plur. | infirmati, ae, a erimus |
| II plur. | infirmati, ae, a eritis |
| III plur. | infirmati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | infirmer |
| II sing. | infirmēris, infirmēre |
| III sing. | infirmētur |
| I plur. | infirmēmur |
| II plur. | infirmemĭni |
| III plur. | infirmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | infirmārer |
| II sing. | infirmarēris, infirmarēre |
| III sing. | infirmarētur |
| I plur. | infirmarēmur |
| II plur. | infirmaremĭni |
| III plur. | infirmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | infirmatus, a, um sim |
| II sing. | infirmatus, a, um sis |
| III sing. | infirmatus, a, um sit |
| I plur. | infirmati, ae, a simus |
| II plur. | infirmati, ae, a sitis |
| III plur. | infirmati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | infirmatus, a, um essem |
| II sing. | infirmatus, a, um esses |
| III sing. | infirmatus, a, um esset |
| I plur. | infirmati, ae, a essemus |
| II plur. | infirmati, ae, a essetis |
| III plur. | infirmati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | infirmāre |
| II plur. | infirmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | infirmātor |
| III sing. | infirmātor |
| II plur. | |
| III plur. | infirmantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| infirmatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| infirmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | infirmatus, a, um esse |
| Plurale: | infirmati, ae, a esse |
| FUTUR |
| infirmatum esse |
| GERUNDIVO |
| infirmandus, a, um | |