Déclinaison / Conjugueur latin
inflābellor - Diathèse passive
(inflābello, inflābellas, inflabellavi, inflābellāre, inflabellatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | inflābellor |
| II sing. | inflābellāris, inflābellāre |
| III sing. | inflābellātur |
| I plur. | inflābellāmur |
| II plur. | inflābellamĭni |
| III plur. | inflābellantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inflābellābar |
| II sing. | inflābellabāris, inflābellabāre |
| III sing. | inflābellabātur |
| I plur. | inflābellabāmur |
| II plur. | inflābellabamĭni |
| III plur. | inflābellabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | inflābellābor |
| II sing. | inflābellabĕris, inflābellabĕre |
| III sing. | inflābellabĭtur |
| I plur. | inflābellabĭmur |
| II plur. | inflābellabimĭni |
| III plur. | inflābellabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inflabellatus, a, um sum |
| II sing. | inflabellatus, a, um es |
| III sing. | inflabellatus, a, um est |
| I plur. | inflabellati, ae, a sumus |
| II plur. | inflabellati, ae, a estis |
| III plur. | inflabellati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inflabellatus, a, um eram |
| II sing. | inflabellatus, a, um eras |
| III sing. | inflabellatus, a, um erat |
| I plur. | inflabellati, ae, a eramus |
| II plur. | inflabellati, ae, a eratis |
| III plur. | inflabellati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inflabellatus, a, um ero |
| II sing. | inflabellatus, a, um eris |
| III sing. | inflabellatus, a, um erit |
| I plur. | inflabellati, ae, a erimus |
| II plur. | inflabellati, ae, a eritis |
| III plur. | inflabellati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | inflābeller |
| II sing. | inflābellēris, inflābellēre |
| III sing. | inflābellētur |
| I plur. | inflābellēmur |
| II plur. | inflābellemĭni |
| III plur. | inflābellentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | inflābellārer |
| II sing. | inflābellarēris, inflābellarēre |
| III sing. | inflābellarētur |
| I plur. | inflābellarēmur |
| II plur. | inflābellaremĭni |
| III plur. | inflābellarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inflabellatus, a, um sim |
| II sing. | inflabellatus, a, um sis |
| III sing. | inflabellatus, a, um sit |
| I plur. | inflabellati, ae, a simus |
| II plur. | inflabellati, ae, a sitis |
| III plur. | inflabellati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inflabellatus, a, um essem |
| II sing. | inflabellatus, a, um esses |
| III sing. | inflabellatus, a, um esset |
| I plur. | inflabellati, ae, a essemus |
| II plur. | inflabellati, ae, a essetis |
| III plur. | inflabellati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | inflābellāre |
| II plur. | inflābellamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | inflābellātor |
| III sing. | inflābellātor |
| II plur. | |
| III plur. | inflābellantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inflabellatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| inflābellāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inflabellatus, a, um esse |
| Plurale: | inflabellati, ae, a esse |
| FUTUR |
| inflabellatum esse |
| GERUNDIVO |
| inflābellandus, a, um | |